Grieg en 10e Shostakovich

[KrisG]

Ik ben nog eens naar het NOB gaan luisteren, doe ik wel vaker de laatste tijd. De avond begon met de Oktober ouverture van Shostakovich, niet zijn meest geslaagde werk en door die toevoeging aan het programma werd het een zeer lange avond en met de gevreesde nachtboemel naar huis.

Het pianoconcert van Grieg behoort toch bij mijn favoriete concerti, ik keek er dus ook naar uit, maar het is me heel zwaar tegengevallen. Gabriela Montero heeft het puur op power gespeeld. En dit met weinig muzikaliteit en variatie in klankkleuren, en op een manier dat je veel kan camoufleren. Ik heb dit werk al paar keer live gehoord en het was veruit mijn minste uitvoering, Severin von Eckardstein bv. had dit werk volledig begrepen en kon me vanaf de eerste maat bekoren. Het NOB kon bij momenten wel boeien maar zat ook wat gewrongen door die powerplay. Door dat gebrek aan nuance ging het slot ook volledig de mist in want hier moet je net tandje bijsteken maar ze zat al gans het stuk op haar max zodat dat hier niet meer lukte.

Na de pauze mocht Hugh Wolff met de 10e van Shostakovich een absoluut top werk brengen. Het was een goede uitvoering met puik werk van de houtblazers en mocht dit een auditie zijn geweest voor de Wiener mocht de 1e fagot er direct starten! De 1e hoorn en de andere kopers konden ook boeien. Het slagwerk miste in het 1e deel soms wat intensiteit en dit kwam oa door het nog steeds niet vervangen onding van een gong. Het is eigenlijk wel het orkest dat dit werk heeft gemaakt want het laatste tikje intensiteit en spanning moest van de dirigent komen en dat viel een beetje tegen. Dus zeker een geslaagde uitvoering, maar bv. mijn vorige uitvoering enkele maanden geleden door het Rotterdams staat wel nog een trapje hoger. Daar was het natuurlijk wel met een volledige strijkersbezetting zonder al te veel vervangers, en dat hoor je toch!

[Razin]

Ik hou ook erg van het pianoconcert van Grieg,vorig jaar nog in Utrecht gehoord.
Jammer van de solist want vooral dit werk behoort fijnzinnig gespeeld te worden en ik ben hou sowieso niet van powerplay,nuances zijn dan ver te zoeken.
Gelukkig maakte de Tiende dan nog wat goed.
De Tiende heeft van alle 15 de mooiste opening vind ik en daarmee ook een groot nadeel aangezien je aan het begin al snel doorhebt of de uitvoering goed wordt.
De eerste keer dat ik de Tiende hoorde was in 2001 in Amsterdam met een dacht ik Russisch orkest met ook het Tweede pianoconcert in het programma.
Het was niet best die uitvoering vooral de hoorns waren ondermaats.
Gelukkig heb ik het werk nu een paar keren wel goed gespeeld gehoord.
Toch mist de Tiende de¨grootsheid¨zoals de Vierde,Vijfde,Zevende,Achtste,Elfde en Dertiende.Dit wil niet zeggen dat het geen briljant werk is(doorgaans als zijn beste symfonie beschouwd en puur muzikaal gezien ben ik het daarmee eens)maar ben nog niet nooit ontroerd erdoor geraakt.
Toch is het een geweldig werk als het goed gespeeld wordt.
Intussen is het al Maart en aan het einde van de maand wordt de Leningrad weer gespeeld in Utrecht,hopelijk net zo goed als de laatste keer.

[KrisG]

Zijn 10e vind ik echt wel een mooie symfonie, zelfs enkel voor dit werk al naar Rotterdam gereden, maar inderdaad ook niet mijn eerste keuze qua symfonie. Mocht ik eigenlijk zelf mogen kiezen welke van zijn symfonieën ik het liefste live zou willen beleven wordt dat een onmogelijke opdracht om te kiezen tussen 4,7,8, 11 en 13 (bijna exact identiek als jouw lijstje), 1 en 14 staan ook hoog op dat lijstje, 5e vind ik top maar al heel vaak gehoord, dus iets minder groot verlangen naar.

[Razin]

De veertiende trouwens gehoord in combi met het Concert voor piano en trompet van Sjostakovitsj in het Concertgebouw(de enige die ik niet heb gehoord aldaar is nr 2 maar verre van een must).
Aankomende vrijdag ga ik naar Amsterdam voor het Tweede vioolconcert en de complete Vuurvogel.
Even terug on topic,een van de beste uitvoeringen vind ik die van het Simon Bolivar tijden de Proms 2007:
https://www.youtube.com/watch?v=XKXQzs6Y5BY
Ik beluisterde dit concert via internet en vond het briljant vooral dat Dudamel het eerste deel langzaam neemt en dan het Scherzo erg snel(vergelijkbaar met Haitink).