Turangalîla met Brussels

[KrisG]

ik ben gisteren naar Bozar geweest om een zelden gespeeld werk te aanhoren (alhoewel zelden het werd vorig weekend ook door deFilharmonie gespeeld : ongelukkig toeval of proberen ze elkaar de duvel aan te doen )

het was eigenlijk wel een beetje bizar om Brussels (was mijn 25e concert door hun ) met Messiaen te horen zonder Michel Tabachnik als dirigent : maar de keuze voor Jun Märkl vond ik wel geslaagd, zijn dirigeerstijl lijkt me beter gepast voor dit technisch heel moeilijk werk, ik vond hem heel goed dirigeren, zeker in de eerste delen loop je het risico op een kakafonie als je het niet heel precies aanpakt

het is natuurlijk wel een heel speciaal werk met een grote bezetting (het al grote podium van Bozar was uitgebreid), het was een typische "Brussels-strijkerbezetting" (waarmee het NOB nu ook bijna altijd speelt ) maar wel met een uitgebreide slagwerksectie : ik denk dat ik hiervoor nog nooit 11 muzikanten op slagwerk had gezien, en bizar genoeg zitten er dan nog geen pauken in dit werk, er waren ook 5 trompetten, dit samen met de meestal hoge tonen maakten er wel geen lievelingswerk voor mijn trommelvliezen van

ik heb na het concert met iemand gesproken die ook naar de uitvoering van deFilharmonie was geweest en deze uitvoering was duidelijk krachtiger, ik ben vrij zeker dat er hier meer decibels waren dan tijdens de 4e Shos door het Mariinsky vorig weekend

Jan Michiels nam de uitgebreide pianopartij voor zijn rekening : ik vond het mooi gespeeld, jammer genoeg was er wel veel gehoest tijdens de intiemere (piano)delen, de start van het 3e deel werd trouwens grondig verstoord door +50 laatkomers die op het 2e balkon mochten plaatsnemen : ze hebben het in Bozar dus nog steeds niet begrepen : te laat komen betekent niet binnen, maar het was gelukkig minder dramatisch dan tijdens het Requiem van Verdi

ik had er wat voor gevreesd en er was idd soms applaus tussen de verschillende delen : ook een klein beetje door de lichaamstaal van de dirigent (maar dit is echt het enigste klein minpuntje hoor : hij heeft het schitterend gedaan)

het stuk zelf was niet echt mijn ding, ik had me goed voorbereid, maar een éénmalige live ervaring is wel voldoende : ik vond het interessant om het technisch kunnen van het orkest eens goed te kunnen beoordelen : in dit stuk kan het echt verschrikkelijk fout lopen

ergens miste ik toch wat melodie, er zitten een paar mooie opbouwen in die dan abrupt worden afgebroken op het moment dat ik ze graag verder zou zien ontwikkelen, de "midden" climax en slotclimax waren echt indrukwekkend : echt geen gebrek aan orchestrale kracht

om het helemaal een speciaal stuk te maken is er ook een uitgebreide partij voor de ondes Martenot, hier gespeeld door Thomas Bloch, was de 1e keer dat ik dit instrument live hoorde, dus moeilijk om te beoordelen, maar het me zeker bekoren

ik ben echt wel te spreken over deze uitvoering, misschien iets te veel volume (maar dat is een persoonlijk standpunt door mijn pijnlijke trommelvliezen), een paar hele mooie dingen gehoord op precisie en timing-gebied, maar mijn lievelingswerk zal het wel nooit worden