Tchaikovski met het NOB

[KrisG]

ik heb er deze namiddag nog een concert bijgenomen een volledig Tchaikovski programma met het NOB olv Alan Burybayev, als opener Polonaise uit de opera Evgeny Onegin, ergens wel een lichte en toegankelijke opener, maar Tchaikovski heeft toch mooiere stukken geschreven die hier beter zouden passen

erna werd het een pak interessanter met Yossif Ivanov, dan kun je wel al raden welk stuk er volgde zeker? ik zat voor de verandering eens op een uitstekende plaats centraal achteraan in de parterre, en ik moet zeggen dat een vioolconcerto daar toch een hele andere ervaring is dan vanop mijn gebruikelijke budgetvriendelijke plaatsen, het is zeker een uitvoering die me zal bijblijven, en dit vnl voor de technische uitvoering : ik was echt gefascineerd door zijn vingervlugheid, technisch gezien echt een verbluffende prestatie, ik geef toe dat ik soms iets te veel heb gekeken en te weinig heb geluisterd, het samenspel met het orkest zat ook goed, ze voelen zich oa dankzij de KEW natuurlijk perfect thuis in dit concerto, ik was echt onder de indruk van zijn perfect uitgevoerde glissando's en ook de pizzicato's waren echt super, ik vind ze dikwijls storend in dit concerto als ze niet goed zijn uitgevoerd, maar hier echt fantastisch gedaan, ik heb enkel in het 3e deel na het houtblazers-stukje (mooie fluit trouwens) iets te veel vrijheid/accidentje gehoord maar ik was ergens opgelucht dat ik niet naar een perfect geprogrammeerde robot aan het luisteren was maar ondanks al dit positiefs was het toch niet mijn beste uitvoering ooit, daarvoor miste het wat ziel en tragiek, maar puur technisch echt genoten, het publiek wist het ook te smaken en we kregen in de bis opnieuw een staaltje van technische vaardigheden te horen, tot mijn grote opluchting was het publiek ook stil en was er geen storend applaus na het 1e deel (wat toch een slechte gewoonte aan het worden is)

en ik was tijdens de pauze beter naar huis gegaan, dat ging ik met een beter gevoel Bozar verlaten hebben, na de pauze is er een lawaaimaker (stilzitten was echt NIET zijn beste eigenschap ) naast mij komen zitten, en voor mij een oude dame die het leuk vond om met een plastic zak op haar schoot te spelen (ik vrees dat ik een magneet in mij hebben zitten die lawaaimakers aantrekt ) door al die storende elementen was "emotioneel" luisteren geen optie, dan maar technisch geluisterd naar zijn 1e Symfonie (Winterdagdromen) en dat was geen meevaller, en de reden daarvoor stond op een trapje te zwaaien, aan gebaren geen gebrek, maar muzikaal had de dirigent die muziek toch echt niet begrepen, ik weet uit ervaring dat het NOB die Russische ziel echt wel kan brengen, maar dit zat er nu echt niet in, de technisch moeilijkere stukken met veel overgangen en kamermuziek samenspel zijn moeizaam verlopen, als het volledige orkest samen mocht spelen klonk het wel beter omdat de dirigent dan enkel het tempo verkeerd kon hebben, en dit heeft hij in het 4e deel nog gepresteerd ook : toen het slagwerk en de trombones erbij kwamen kreeg je wel een mooie volle sound en werd het toch nog iets, maar dan begon hij steeds te lopen, op het einde van het 4e deel bracht hij het orkest zelfs in de problemen door zijn versnellingen, door die tempo keuzes kwam er ook geen diepgang in die symfonie, ik geef nu ook wel toe dat het geen meesterwerk is, maar er zit toch meer in dan dat er deze namiddag is uitgekomen, direct bij thuiskomst de CD eens opgezet en het verschil in uitvoering was toch overduidelijk

de jonge dirigent misschien nog even wat krediet geven, maar ik loop toch niet van enthousiasme over om een volgend concert met hem te doen, en ik heb zo het gevoel dat het er muzikaal gezien niet in zit bij hem

maar het was zeker de moeite om er bij te zijn : het Vioolconcerto zal me zeker bijblijven