Sacre met Rotterdams

[KrisG]

ik ben deze avond naar Bozar getrokken voor een concert met één van mijn lievelingsorkesten : het Rotterdams Philharmonisch Orkest, ze stonden onder leiding van hun vaste chef Yannick Nézet-Séguin, het was nu niet echt een programmatie waar ik echt wild enthousiast over was maar het was een ticket in abonnementsformule, voor de pauze ben ik een beetje op mijn honger blijven zitten : de avond begon met La Valse van Ravel, op zich wel een logische keuze met die grote slagwerk-pupiter die toch aanwezig was voor na de pauze, maar die Franse muziek spreekt me wat minder aan, het was wel goed gespeeld : de precisie van het orkest is me echt opgevallen en ze durven echt wel inzetten : zo een hele pupiter die juist en krachtig inzet is echt wel een genot om te aanhoren, de openingsmaten werden trouwens overstemd door het geluid van een receptie (zoiets kom je toch enkel (en veel te vaak ) in Bozar zeker? ), erna volgde La Mer van Debussy : zelfs de Wiener heeft me nog niet kunnen overtuigen van dit stuk, er zitten wel een paar mooie climaxen in, maar veel te veel opbouw naar mijn zin, ik vond het hier wel een tik te traag gespeeld, wel voldoende contrast en het einde was wel indrukwekkend

mijn vorig concert was in De Doelen en de akoestiek daar is toch vriendelijker voor mijn trommelvliezen, La Valse en La Mer werden hier precies moeilijk verteerd door de zaal, me in de pauze wat verder naar achter weest zetten en dat gaf wel een hele verbetering

na de pauze Le Sacre du Printemps van Stravinsky met een monsterbezetting, het Rotterdams mag het trouwens brengen in Paris op de 100e verjaardag van de 1e uitvoering : een hele eer en ik heb zo een vermoeden dat de andere uitvoeringen het moeilijk gaan hebben om hetzelfde niveau te halen, deze avond echt een topuitvoering gehoord waar weinig tot niks viel op aan te merken (te vroege inzet van bastrompet ) echt een toporkest in een goeie dag gehoord en dat geeft vuurwerk, ik ga hier de afzonderlijke pupiters niet overlopen want dat is verloren moeite : gewoon allemaal top er zat echt wel veel volume en kracht in, maar het bleef heel precies en ritmisch, gelukkig haalde deze uitvoering wel niet de decibels van de 8e Bruckner met de Wiener, de zaal kon het net verdragen : dus perfect!

het publiek was trouwens ook echt tevreden, al van bij de 1e terugkeer van de dirigent ritmisch handgeklap : moet zowat het langste "ritmische" applaus ooit geweest zijn in Bozar

dit orkest is echt (al een hele tijd) in grote doen, altijd moeilijk om orkesten te vergelijken, maar ik vergelijk dit toch met de betere Londense orkesten, echt wel jammer dat Rotterdam wat aan de verre kant is om vaak te gaan luisteren