NOB en De Gidsen in grootse Berlioz

[KrisG]

ik ben gisteren voor een unieke uitvoering naar Bozar afgezakt, zo'n stuk waarvan je maar 1 kans tijdens je leven krijgt om het eens live te horen, maar dat is voor na de pauze

de Berlioz-avond (onder leiding van 1e gastdirigent Stefan Blunier) is begonnen met Carnaval Romain Ouverture : niet mijn ding, en zeker na die 1e Mahler van de avond ervoor een cultuurschok

erna Harold en Italie met Gérard Caussé op de Altviool, dit werk kan me muzikaal al meer boeien, zeker de laatste 2 delen, het voorbeeldige publiek van donderdagavond was deze keer niet present : vrij veel rumoer en geen sfeer in de zaal, tussen alle delen ook applaus : heel vervelend en dodelijk voor de sfeer, de dirigent nam het nog ludiek op en deed na het 2e applaus teken dat er nog 2 delen kwamen, maar de frank wou precies niet vallen wel erg eigenlijk ik heb er wel van genoten en ik vond het NOB echt wel goed spelen, maar ik was toch al meer met mijn gedachten bij het stuk dat na de pauze voorzien was

tijdens de pauze hebben ze de grootste verbouwing ooit op het podium moeten doen : er kwam steun van De Gidsen en het Philharmonischer Chor der Stadt Bonn (moesten ze die nu echt van zo ver gaan halen om die 2 minuten te zingen? beetje dure productie toch zo )

al dat volk op het overvolle podium zat er om de zelden tot nooit gespeelde Grande Symphonie Funèbre et Triomphale van Berlioz te spelen, het was een indrukwekkend zicht maar het was eigenlijk (schandalig) onderbezet, sommige pupiters waren nog niet voor de helft ingevuld, dit stuk vraagt zelfs in vergelijking met een 8e Mahler een monsterbezetting : enkele pupiters : normaal 11 trombones (er waren er 7), ik heb 12 hoorns geteld, wel maar 4 trompetten en 2 cornetten

het stuk bestaat uit 3 delen :

zo'n kolossale bezetting zorgt natuurlijk dat er heel snel wat volume van het podium komt, en dit zonder dat het geforceerd overkomt, ze mogen meer met zo'n bezetting spelen het geeft echt een mooie en volle klank waarin je duidelijk nog overschot hoort, wat ik wel een beetje jammer vond was dat dirigent de 3 delen op dezelfde manier heeft gespeeld : het 1e deel "Marche funèbre" mocht voor mij wat donkerder en intenser gespeeld worden, het moet natuurlijk niet te luid worden ook, maar ik heb met veel kleinere bezettingen al grotere aanslagen op mijn trommelvliezen gehad (Scriabin met LSO, Alban Berg met Bamberger, Sacre met Rophé (OPL en NOB)) mooie prestatie door de 4 trommelaars van De Gidsen

het 2e deel "Oraison funèbre" is eigenlijk een trombone-concerto hier schitterend gedaan door Guido Liveyns, die een enthousiaste ovatie heeft gekregen van het publiek en het orkest

tot slot volgt de "Apothéose" met op het einde het koor dat erbij komt en eindelijk krijgen de strijkers ook eens wat werk : ik denk voor hun wel de langste zit zonder een noot te spelen ooit een trombone kan soms wel eens een half uur met zijn vingers zitten draaien, maar voor strijkers toch echt wel uitzonderlijk

het geheel was mooi gedaan, toch wat onderbezet jammer genoeg en een beetje te braaf, maar echt wel heel content dat ik erbij was

als bis hebben we de Mars van de Gidsen gekregen met 12 natuurtrompetten die een indrukwekkend geluid brachten, het publiek werd echt wel dolenthousiast op het einde