Toch op de valreep Bruckner

[Razin]

Het is intussen alweer denk ik 3 jaar geleden dat ik voor het laatst een Bruckner symfonie gehoord heb en dat was toen in Utreg met Hartmut Haenchen.
Op 28 april in de avond en 30 april in de middag stond de Achtste op de lessenaars van het ASO(dat verzin je toch niet?)in hun Koningin Elisabethzaal te Antwerpen.
De avond werd mij nu even teveel want na een bewogen start van het jaar ben ik nog wat huiverig om voor een avondje weg een dergelijke afstand te overbruggen maar overdag is een ander verhaal dus zaterdag leek me wel wat.
Kaartje was zo geregeld en gek genoeg was een treinkaartje voordeliger dan met de auto en dan parkeren in de stad.
Dus ook maar kaartjes voor de reis geboekt en alles ging volgens plan totdat we de hsl op gingen en we stil kwamen te staan net voorbij de Ikea en dit duurde meer dan een halfuur en ik had 44 minuten speling.
Met 9 minuten op de klok en uiteraard uitstappende in de krogten van Antwerpen Centraal moest ik tempo maken en ik haalde het wel maar ik merkte toch ook wel dat mijn blaas wat voller werd maar ik was er.
Vooraf was er werk wat speciaal gecomponeerd was om in combinatie met de Achtste gespeeld te worden genaamd¨EverThing must Go¨ van Conrad Tao.
Wat de connectie is tussen beide weet ik niet het heeft geen impressie achter gelaten sorry Conrad!
Zonder enige pauze werd nummer 8 ingezet wat wel fijn was.
Haenchen zorgt in zijn uitvoeringen wel dat het orkest vooral van een dergelijk formaat niet ontspoort maar de het eerste deel deel was wel mooi maar geen ontroering bij mij en dat ligt eigenlijk niet zozeer bij de uitvoerenden maar meer bij de componist.
Ik hou van Bruckner maar moet er wel bij zeggen dat sommige van zijn werken wel erg balanceren van meh tot briljant. De Achtste heeft hier ook last van en met name het eerste deel wat in mijn ogen niet heel veel te bieden heeft behalve een soort prelude te zijn voor wat komt. Wat wel erg goed is van de Achtste is dat het Scherzo nu eens niet als derde deel komt en dat vind ik altijd zo jammer van de Zevende want het tweede deel is zo gigantisch en hemelbestormend dat alles wat er na komt eigenlijk niet meer die hoogtes kan halen(dit probleem heeft Sjostakovitsj 8 ook maar ook dat werk heeft zoveel geweldige momenten dat je het laatste gedeelte voor lief neemt).
Door het Scherzo als tweede deel te houden zorg je dat de balans in het werk wel beter wordt(nogmaals ik hou enorm van de Zevende!).
Wat wel ietwat tegenviel was dat de trompetten in het deel te weinig hoorbaar waren in mijn bescheiden mening dat had het scherzo toch wat meer in balans kunnen brengen.
Dan het Derde deel en heeft ook wel qua opbouw veel gemeen met het Tweede deel van de Zevende waar de thema´s steeds in intentie toenemen tot een geweldige climax en nu heeft Haenchen met toch te pakken.
Met Bruckner is het steeds verder neigen naar die uitendelijke ontlading en dat was vandaag in goede handen.
Toen ik Kris vroeg of hij wellicht nog zou gaan vertelde hij me dat ondanks dat Haenchen een(zeer)goede dirigent is dat hij wel vindt dat Hanechen wat snel gaat soms en in het laatste deel moet ik Kris gelijk geven het was wat aan de snelle kant vooral met het geweldige begin van het Vierde deel met groot koperwerk en die kanonslagen van de pauken dat had ik wat liever wat meer uitgesponnen gehoord.
De finale was verder van een zeer goede kwaliteit en ondanks het wat ingetogener begin heb ik erg genoten van deze uitvoering en het publiek was laaiend enthousiast.
Over de terugreis maar niet teveel zeggen want de eerste boemel naar huis zou niet gaan stoppen in Breda dus een trein later en dus ben ik maar een warme wafel gaan halen.
Al met al ondanks het waardeloze vervoer heb ik erg genoten.

[KrisG]

Dit concert stond op mijn 'misschien' lijstje, maar ik ben er uiteindelijk niet geraakt. Ik denk idd dat trein normaal wel de beste optie is om naar centrum Antwerpen te gaan. Ik heb vandaag mijn tickets voor volgend seizoen in Bozar besteld.