5e Prokofiev met het NOB

[KrisG]

Het was weer een druk concertweekend maar met een fijne afsluiter! Het NOB onder leiding van Christian Macelaru opende de namiddag met Roemeense Rhapsody nr 1 van Enescu. Geen meesterwerk maar wel een leuke opener. Het was precies gebracht en goed gedirigeerd. Het was wel een beetje het typische Bozar-zondagnamiddag publiek, dus toch niet de meest serene en stille sfeer.

Erna volgde het Celloconcerto van Elgar met Andrei Ionita. Al van bij de eerste noten was het duidelijk dat deze solist een stuk beter klank kon maken dan Steven Isserlis in Dvorak twee weken geleden. Hij bracht een krachtige en duidelijke klank, door de vele passages op de D en A snaren heb je in dit concerto sowieso niet zo vaak die typische donkere warme klanken die je van de dikkere snaren krijgt. Het NOB heeft hem goed begeleid en de orchestrale kracht was perfect afgemeten. Tijdens de slotmaten werd de climax goed opgebouwd. Ik heb er van genoten. Het is blijkbaar de nationale feestdag in Roemenië, dus heeft hij toepasselijk hun volkslied als bis gespeeld. Dat begon redelijk 'gewoon' maar het werd al snel een verbluffende uitvoering die me met verbazing in mijn stoel heeft achtergelaten.

Na de pauze volgde dan een super werk. De zeer gevarieerde en intelligent geschreven 5e Symfonie van Prokofiev. Ik wist eigenlijk wel op voorhand dat deze uitvoering nooit het niveau kon halen van die met het Sydney Symphony Orchestra in Antwerpen, maar daar was het publiek zo schandalig rumoerig dat genieten er niet in zat. Dan heb ik er deze namiddag wel meer aan gehad eigenlijk. De vurige strijkers hebben het beste van zichzelf gegeven en dan weet je zelfs geblinddoekt dat hun nieuwe concertmeester van de partij is. Ik vond het heel goed gedirigeerd, met in elk deel een mooie spanningsboog, het juiste tempo en een gepaste intensiteit. Er gebeurt eigenlijk ongelooflijk veel op 50 minuten tijd. Naast de strijkers waren ook de houtblazers weer in grote doen, met prachtig samenspel en schitterend werk op 1e klarinet en piccolo. Het was ook fijn om na het Sibelius programma in Rotterdam van vrijdag, waar de houtblazers veel te veel op de achtergrond bleven, ze hier wel met veel presence te horen spelen. De bastrombone heeft ook gans de avond super gespeeld. De tuba, die ik nog maar zelden solo had horen spelen, heeft me zeer aangenaam verrast met een warme en zaalvullende klank, echt fantastisch gedaan. De korte solo voor de 1e hoorn in het tweede deel bleek toch een moeilijke bevalling te zijn. Ik heb dit werk ook al eens gehoord met het KCO met Gergiev. Dat was toen in de geest van het orkest gespeeld en klonk bijna als kamermuziek, dan was dit toch meer mijn type uitvoering : intenser, maar toch perfect gedoseerd. Het derde deel heeft me emotioneel het meeste geraakt, maar behalve een paar schoonheidsfoutjes en een paar zwakke schakels was het wel een uitvoering van een heel hoog niveau, en dit met een grote klankrijkdom. Dus na een mindere avond in Rotterdam toch een zeer geslaagde namiddag in Bozar. Deze symfonie gaat even blijven plakken!

[Razin]

Prokofiev 5 is bijzonder en ik luister het eigenlijk erg weinig.
Maar een uitvoering ga ik niet uit de weg.
Ik vind inderdaad het derde deel erg mooi maar mits goed een indrukwekkend werk zijn
Ik was niet ver uit de buurt van de Bozar dit weekend misschien een volgende keer in Brussel