Scheherazade met Fischer

[KrisG]

deze avond opnieuw naar het Budapest Festival Orchestra gaan luisteren in De Singel met hun vaste dirigent Ivan Fischer

als opener de Tragische Ouverture van Brahms : hij speelt nogal graag eens Brahms, niet mijn favoriete componist (hij heeft wel enkele mooie dingen geschreven zoals Ein Deutsches Requiem, 4e Symfonie, Viool en Piano-concerti maar ik kan er niet echt wild enthousiast over doen) maar het was OK gespeeld, erna heb ik wel iets heel bijzonders gehoord : Renaud Capucon in de Symfonie Espagnole van Lalo, maar eigenlijk is het een Vioolconcerto het stuk zelf vind ik niet tot de top behoren uit het repertoire, maar wel eens mooi om te horen, maar over de violist moet ik hier wel het één en het ander schrijven zelden (nog nooit?) iemand zo zuiver en precies viool horen spelen, ook de dirigent had er plezier in en was echt met een brede smile aan het dirigeren, hij kreeg een hele speciale klank uit zijn viool, het instrument klonk soms gewoon "groter" en bijna als een cello, er zitten ook heel veel hoge passages in dat stuk en die waren allemaal even subliem en zuiver, die zuiverheid van klank was echt WAUW, in het begin zitten er een paar moeilijke overgangen in en die speelde hij vingervlug en met speels gemak, ik zou hem heel graag eeens horen in een klassieker zoals Sibelius, Tchaikovski of Shostakovich : daar moet ook nog een pak gevoel bij komen, als hij dat ook kan bieden behoort hij bij de beste violisten ter wereld, ik ben heel benieuwd naar een volgend concert met hem, hij heeft heel veel applaus gekregen een bis uitgekozen waarin zijn zuivere en fijne vioolspel mooi tot zijn recht kon komen : het publiek was echt muisstil : er ging een serene sfeer : echt top!

na de pauze de reden van mijn (dure ) aanwezigheid : Scheherazade van Rimsky-Korsakov en hier moet ik een pak minder lovend zijn vrees ik, het is echt wel op een ontgoocheling uitgedraaid, hij heeft (zoals tijdens de Bruckner) weer te veel zijn eigen ideetjes willen doordrukken : tempo-switchen, te lange pauzes en daardoor heeft hij het zijn eigen orkest moeilijk gemaakt : het geheel miste daardoor precisie en zeker een pak diepgang en totaal geen spanningsboog, 1e viool kwam ook wat tekort en was soms wat wild , natuurlijk wel ondankbaar om na die solist te moeten soleren, ze hadden hem beter de solo-partij laten spelen zoals tijdens mijn laatste uitvoering met het OPL : toen heeft de soliste van het Sibilius concerto de 1e Vioolpartij voor haar rekening genomen, het is eigenlijk wel een partituur die zo'n niveau vraagt vind ik. 1e Cello was OK maar ook niet super, idem voor de kopers, die opnieuw (zoals in de Bruckner) te veel op de achtergrond bleven, het is met spijt in het hart dat ik het moet zeggen maar het Budapest Festival Orchestra haalde 5 jaar terug een veel hoger niveau, echt wel redelijk wat fouten gehoord (in 2e deel zat er een trombone of trompet volledig naast net voor de klarinet solo, die trouwens schitterend gebracht was), ook een paar moeilijke overgangen gehoord, maar die zijn op rekening van de dirigent te schrijven

ik vind het jammer dat hij er precies een persoonlijke show wil van maken en het zo om zeep helpt, ik heb hem en zijn orkest al sublieme dingen horen doen : ik ben vrij zeker dat ik de 4e Mahler, Till Eilenspiegel en de 7e Dvorak nooit meer beter zal horen dan met hun, het potentieel is er zeker maar tijdens de laatste 2 concerten is het er echt niet uitgekomen

ik heb de uitvoering van het Mariinsky met Gergiev (het Budapest moet in een goeie dag dat niveau toch aankunnen) 4,5 * gegeven, en de uitvoering met het OPL dit seizoen 3,5 * ik heb deze uitvoering maar 2,5 * gegeven zelfs geen aanzet tot kippenvel-moment gehad, daarvoor ontbrak de intensiteit en de spanningsboog (zoals tijdens de Bruckner weer veel te traag gespeeld met een paar bruuske versnellingen die het geheel om zeep hebben geholpen), het applaus kwam ook maar moeilijk op gang en was zeker een pak minder dan na de Lalo, als bis een stuk uit een suite van een Hongaarse componist (geen verrassing : hij doet altijd zoiets als bis), ik wil ze nu wel echt eens horen met een andere dirigent

morgen Severin von Eckardstein