Een avond filmmuziek met het NOB

[KrisG]

Met enige vertraging volgt hier een verslagje van het concert van het NOB in het Lemmensinstituut. Ik hoop dat ik niet te veel details ben vergeten ondertussen. De avond begon met twee stukken van de dirigent : Dirk Brossé. Ik voelde de bui dus al hangen en de microfoon die klaar stond op het podium versterkte enkel maar mijn vrees dat de dirigent zoals gebruikelijk weer veel ging babbelen.

Als opener kregen we Für Elise @ The Movies : een stuk in zeven delen met telkens een herwerking van een beroemd filmthema. Ik had dus echt wel veel liever de originele filmmuziek gehad dan deze fanfaremuziek. Het was een lange zit en ik vond de opzet niet geslaagd. De akoestiek hielp ook niet : die was wel vriendelijk voor de strijkers maar van zodra de kopers een beetje power brachten bleek de zaal echt niet geschikt voor een symfonische setting.

Maar er kwam gelukkig snel beterschap met het War Concerto for Clarinet and Orchestra met Roeland Hendrikx als solist. Het werk was mooi opgebouwd en bij momenten zat er wel een spanningsboog in. Ik probeer zelf een beetje te prutsen op mijn klarinet dus ik kan de moeilijkheidsgraad van dit werk voor de klarinet wel een klein beetje inschatten en het ligt heel hoog. Ik was echt onder de indruk van het technisch kunnen van Roeland en het bleef ook boeien door de nuances die hij erin legde (door de info op de partituur of eigen inbreng weet ik natuurlijk niet). De interactie met het NOB zat ook goed.

Na de pauze volgde dan de originele filmmuziek met als opener een stuk dat ik echt heel goed ken : Main Theme uit Star Wars. De muziek uit Star Wars vind ik zowat de beste noten die ooit zijn geschreven maar deze uitvoering kon niet volledig overtuigen, ik had trouwens ook voor een ander thema uit Star Wars gekozen, het was zeker goed gespeeld maar de emoties en de sfeer uit Star Wars kon het NOB niet volledig overbrengen.

La Starda van Nino Rota kende ik niet en sprak me minder aan. Erna kwam er terug meer gekend terrein met John Dunbar Theme uit Dances With Wolves van John Barry waarin de slotsolo me het meeste kon bekoren. Hierna mocht Roeland een 2e keer soleren in de muziek uit The Terminal, ook van John Williams. Ik heb die film al paar keer gezien, ik kende de muziek wel maar ik had er eigenlijk nooit echt op gelet. Ik vond het nu een zeer fijne ervaring om het eens in een symfonische setting te horen en het was ook goed gespeeld, technisch wel iets minder uitdagend dan het War Concerto, maar het hoeft zeker niet per se moeilijk te zijn om goede muziek te brengen. Chariots of Fire van Vangelis was mijn eerste live ervaring en kon ook boeien.

Hierna kwam (na een woordje van de dirigent natuurlijk...) Ibernice MacBean op het podium. Om te beginnen zong ze La Vita é Bella van Nicola Piovani. Het was een goede opwarmer maar geen wauw ervaring. Het werd al beter met My Heart Will Go On uit Titanic van James Horner. Maar de hese stem van de zangeres lag me iets minder, het kon ook iets vloeiender in de tragere en intiemere stukken. Ze had wel voldoende kracht en dat werkte goed in de climaxen. Het hoogtepunt van de avond was Goldfinger van John Barry. Ik ben sowieso al fan van James Bond, zowel van de films als de muziek. Dit stuk lag haar beter en ook de hoorns hadden de bedoeling van de componist volledig begrepen! Het was een hele mooie apotheose van de avond.

Het publiek was heel tevreden en als bonus kregen we nog een zeer leuke verrassing met het Main Theme uit Indiana Jones.

Zeer fijn om te zien dat het NOB ook eens wat meer filmmuziek begint te spelen, maar de voor de rest ziet de toekomst van het NOB er nog steeds alles behalve rooskleurig uit. De onderbezetting is zo groot aan het worden dat het eigenlijk naar een telefoonorkest zal evolueren, wat natuurlijk nefast is voor het niveau. Je geeft jonge muzikanten ook geen perspectief in deze situatie en eigenlijk creëer je een soort uitbol-mentaliteit. De programmatie van de vorige intendant voor dit seizoen was ook al geen grote hulp. Maar ik hoop dit seizoen toch nog een paar mooie momenten te beleven met het NOB!

[Razin]

Wil ik ook nog een keer doen zo´n avond met filmmuziek.Opmerkelijk genoeg heeft Star Wars mij nooit zo kunnen boeien daarmee bedoel ik niet natuurlijk dat ik de muziek slecht vind maar ik vind van Williams Raiders,ET,Jurassic Park,Midway en de Last Crusade leuker,vraag me niet waarom maar zo zij het.Ben waarschijnlijk meer een fan van Goldsmith denk ik.Ben trouwens een enorme zak geweest aangezien er een tiental jaar geleden een concert was in in Antwerpen(dacht ik me te herinneren)met een complete uitvoering van Goldsmith´s Star Trek The Motion Picture compleet met film.
Ja ik weet het verre van de beste(Star Trek) film en Wrath of Kahn is vele malen superieur en ook de muziek van Horner is een favoriet maar het blijft een van de mooiste filmwerken voor mij,wie weet ooit nog eens.
Titanic is een gedrocht van een film moet ik bekennen ook al heeft James Horner er mooie muziek bij geschreven maar als die boot eindelijk die ijsberg raakt duurt nog dik een uur voor dat ding zinkt,aaaaahhh help!
Wat dat betreft doet Avatar wel een beetje aan Star Trek TMP denken,veel eye candy maar inhoudelijk toch zwak en zijn eerdere Cameron films beduidend beter zoals Aliens,Terminator en The Abyss(respectievelijk mooie muziek van James Horner en een que van Alien,Brad Fiedel en Alan Silvestri).