9e Bruckner (incl. 4e deel) met NOB

[KrisG]

Ik ben deze namiddag naar Bozar geweest om het NOB nog eens aan het werk te horen. De budgetperikelen worden nu toch wel heel visueel : ik zag veel onbekende gezichten zitten op het podium, en dat ligt niet aan het feit dat ik te weinig naar het NOB ga luisteren. Het concert werd jammer genoeg voorafgegaan door een korte speech met een woordje uitleg over het stuk, het enigste nuttige dat daar werd gezegd "om aub niet te applaudisseren tussen de delen door" was jammer genoeg praat voor de vaak.

Ik had voor het begin van het concert beslist om te vertrekken na het 3e deel als ik het een top uitvoering vond om zo met een goed gevoel te kunnen vertrekken en het wrong ook wel een beetje om "Bruckner-noten" te horen die hij zelf niet heeft geschreven, ik denk dat niemand die kan schrijven in zijn plaats. Het Klara-festival publiek is precies nog een categorie erger dan het gewone Bozar-publiek : veel rumoer en zelfs flits-fotografie moet tegenwoordig kunnen blijkbaar (zucht).

Ik had veel vertrouwen in de uitvoering : Michael Schonwandt is een uitstekende dirigent en het NOB kan die grote power stukken wel aan, dat hebben ze in het verleden al meermaals bewezen. De aanzet was mooi en de rest van het stuk is voorbij gevlogen, en dit ondanks de lange zit, deze uitvoering gaf ook een totaal ander gevoel dan de 8e met het Rotterdams van een 2-tal weken geleden.

Ik had wel niet gedacht dat ik deze namiddag grote ogen ging trekken van verbazing, maar dat is toch gebeurd : bij de eerste powerinzet van de trombones moest ik direct terugkoppelen naar de uitvoering van de 8e Bruckner door de Wiener Philharmoniker met Zubin Mehta. Ik wist dat de trombone-sectie van het NOB met de juiste bezetting heel goed was, maar dit had ik toch niet verwacht : ik werd gewoon omver geblazen door de power, en dit heb je in de stuk wel nodig. Ik zat deze keer voor een zeldzame keer in de corbeille en dat maakt wel een groot verschil in decibels met mijn meer gebruikelijke plaatsen meer achteraan of hogerop. De trompetten en zeker Leo op 1e trompet waren van hetzelfde niveau als de trombones, gewoon indrukwekkend, het was voor mijn trommelvliezen echt op het randje, maar ik heb sowieso wat last van hyperakoesie. In het 1e deel had de hoornpupiter was last om hier tegen weerwerk te bieden (ook geen verdubbeling wat het er ook niet gemakkelijker op maakt) maar vanaf het 2e deel was de balans met de andere kopers stukken beter. Qua vergelijkingsmateriaal voor deze uitvoering moet ik direct aan de versie met de Berliner Staatskapelle met Daniel Barenboim denken, en die vind ik echt top. Dat laatste restje power dat woensdag nog ontbrak in 3e Mahler met Budapest Festival Orchestra was er hier ten overvloede. Ik heb ook mooie dingen gehoord van de strijkers en de houtblazers en de dirigent heeft het sowieso heel boeiend gehouden zonder daardoor te veel beginnen rushen, dat is de kunst van een goeie Bruckner uitvoering en dat heeft Yannick niet kunnen doen met het Rotterdams : die heeft zich te veel verloren in de details. De slotclimax in het 3e deel bracht terug schitterend koperwerk met een vol en diep bas vibrato dat de zaal deed trillen. Ik had reeds beslist dat een 4e deel mijn namiddag enkel nog kapot kon maken, dus de zaal verlaten, wel super jammer dat ik hierdoor geen "bravo" heb kunnen roepen voor de trompetten en de trombones.