I, Culture Orchestra

[KrisG]

ik ben deze avond voor het eerst naar het Conservatorium in Brussel geweest : het I, Culture Orchestra – Orchestra of the Polish EU Presidency doet een Europese tournee, dit jeugdorkest onder leiding van Pawel Kotla speelde pas voor de 6e maal samen (en dit was wel een beetje te horen)

als opener de zelden gespeelde Scythische Suite van Prokofiev, ik vermoed dat het bij een éénmalig live gebeuren zal blijven, dit stuk vraagt een monsterbezetting en maakt de productie ervan dus zeer duur, ondanks de al zeer zware bezetting hebben ze toch nog enkele instrumenten verdubbeld : 1e hoorn, 1e trombone en 1e trompet, in totaal met 10 man op slagwerk het podium was dus echt te klein : ze moesten echt veel te dicht op elkaar zitten en ik weet niet of het te kleine podium ervoor gezorgd heeft dat ze met een kleinere strijkerbezetting hebben gespeeld (de typische VRO-bezetting ) de eerste twee delen van die suite werden zwaar verstoord door een kleine dreumes van 3 jaar die het concert maar een saaie boel vond en dan zelf maar wat leven is beginnen maken : hij kan er natuurlijk niks aan doen, maar echt slim van de ouders kun je dit toch niet noemen, er waren meer ogen op die peuter gericht dan op het orkest

het stuk vond ik toch een aanslag op de trommelvliezen : al dat jong geweld dat eens mocht doorblazen, zeker bij de hoge noten kon de zaal de vele decibels niet aan (regelmatig eens vingers in mijn oren mogen steken, het ging echt over de pijngrens), ik denk dat Bozar beter geschikt was om dit stuk te spelen (ik dacht trouwens dat de grote zaal vrij was deze avond) , ik heb ook muzikanten met de vingers in de oren gezien als ze even niet moesten spelen : het was er gewoon over, dus niet zo'n fijne ervaring, het is nochtans mooie muziek (er is een goede opname met het Chicago en Abbado)

erna de 4e Symfonie voor Piano en Orkest van Szymanowski, ik had er thuis al een paar keer naar geluisterd, maar het kwam toch redelijk nieuw en onbekend over in de zaal : ik kon jammer genoeg de piano niet zien vanop mijn plaats in de loges (waar we trouwens op elkaar geplakt zaten, ik denk dat Gaia niet akkoord zou gaan met zo weinig ruimte mochten we dieren in de zoo geweest zijn ), er zat hier gelukkig al meer nuance in, maar het geheel klonk toch nog niet echt overtuigend, er zit echt te weinig solo-piano in om de solist : Peter Jablonski goed te kunnen beoordelen : ook 1e keer dat ik dit stuk live hoor, dus wat moeilijk om oordeel te vellen dan

na de pauze opnieuw een speech (waren ze ook al mee begonnen), deze 2e speech was dodelijk voor mijn trein-timing (met de nachtboemel naar huis dus en daar had ik toch weinig zin in ) maar na de pauze eindelijk een beetje muziekplezier gekregen in de 5e van Shostakovich : bij het stuk hoeft weinig uitleg natuurlijk : 1e hoorn en 1e trombone waren verdubbeld, heel trage uitvoering, soms op het randje van te traag, maar hier zat al veel meer contrast in en ging het orkest op een hoger niveau spelen : er zaten een paar mooie solo's in : oa van de 1e klarinet die die solo echt heel zacht heeft laten eindigen zonder intonatie-problemen, 1e hobo heeft zijn solo ook goed gebracht, kwam een heel klein beetje in ademnood op het einde, maar was mooi gedaan, trompetten waren ook OK maar ik heb zelf liever een iets prominentere rol voor de 1e trompet in dit stuk, de hoorns waren veruit het minste, in het 2e deel er eens echt goed naast en opnieuw foutjes in het 4e deel, bij momenten wel goed gespeeld, maar niet constant genoeg, er is wel een sectie die ik direct zou overnemen in mijn orkest (mocht ik hiervoor het budget hebben ) : de trombones en de bas waren echt super hier liet de kleine strijkerbezetting zich wel voelen : met 8 topcellisten geraak je er misschien nog net mee weg, maar hier kwamen ze een beetje te kort in het 4e deel, eigenlijk vraagt dit stuk echt wel 10 cello's (en nog beter met 12), echt stil was het niet in de zaal : zeker tijdens de vele zachte passages in de Shostakovich jammer en zeer storend : er wordt meer en meer gebabbeld vind ik en de mensen willen blijkbaar nog steeds het onderste longblaasje uit hun longen delen met de rest van de zaal

maar die 5e heeft me wel kunnen bekoren, je mag van zo'n jong gelegenheidsorkest ook geen mirakels verwachten natuurlijk en we hebben nog een mooi (mij onbekend) bisnummer gekregen

veel zin om terug te keren naar het Conservatorium heb ik niet : Bozar is akoestisch en naar het publiek toe toch een pak beter