KCO met 10e Shos

[KrisG]

deze avond het KCO nog eens aan het werk gehoord in Bozar, het begon met een valse noot ik haat speeches voor een concert, maar het duurde gelukkig niet te lang

over de programmatie valt wel iets te zeggen drie botsende werken die niet bij elkaar passen, de opener van Mozart : Ouverture Cosi fan tutte was gelukkig kort

erna was het een eerste live kennismaking met het hoboconcerto van Richard Strauss, voor de solist zijn ze het niet ver gaan zoeken maar er zijn slechtere keuzes dan Alexei Ogrintchouk! het werk op zich vind ik maar niks, ik kan een solo van een hobo in een orkestwerk echt enorm waarderen, maar om een concerto van een half uur mee te vullen vind ik dit instrument iets minder geslaagd, ik vond de orkestpassages trouwens boeiender en aangenamer dan het solowerk voor de hobo, maar het was wel uitstekend gespeeld : een heel volle en ver dragende klank die wat warmte mist (dus een typisch hobo-geluid), ik heb waardering voor deze uitvoering, maar geen zin in een 2e beurt

de echte reden voor mijn aanwezigheid zat hem in het deel na de pauze, en hiervoor moet ik jammer genoeg eerst weer eens een woordje doen over Bozar ik zat in de loges en er kwam meer geluid van buiten dan binnen de zaal : geroep, luid gebabbel, over en weer geloop, slaande deuren : het kon niet op : vreselijk gewoon, ipv genieten en concentreren op de muziek was het nu meer één frustratie, ze gaan het daar precies nooit leren (de smiley om mijn gevoelens hierom trend te duiden moet nog ontworpen worden)

het was al een tijdje geleden dat ik de 10e Shos nog eens live had gehoord (Jaap ging ze doen met deFilharmonie, maar op het laatste nippertje is dat doen in de 5e veranderd ), één van de laatste keren was trouwens met het KCO in Bozar (@ Bozar : graag een beetje meer variatie dus), toen met Mariss Jansons

deze keer was de dirigent van dienst Andris Nelsons, het was een zeer zuiver en correct gespeelde uitvoering, dus echt wel in de huisstijl van het KCO, maar dit is niet mijn meest favoriete stijl qua uitvoering om een Shostakovich symfonie te brengen, ik miste passie en vuur, Mariss Jansons ligt me niet als dirigent, maar ik moet wel zeggen dat zijn uitvoering toen veel meer "Russisch" aandeed dan die van deze avond

ik heb (ondanks de zeer storende invloeden) toch wat kunnen genieten van de strijkers : gewoon top sound en het kleurenpallet zat echt goed, de houtblazers konden me ook bekoren : zeker in het samenspel in de meer intensere delen, de piccolo was subliem en de fluitpupiter in zijn geheel heeft de symfonie echt gedragen, maar toch mocht er nog iets meer drama in zitten, in de intensere passages vond ik de kopers toch power missen, een terugkerend gegeven als ik een verslagje schrijf over het KCO merk ik, Shostakovich vraagt die power ook in die climaxen om contrast te creëren met het intiemere solowerk (waar ik door die storende geluiden helemaal niet heb kunnen van genieten)

het 2e deel vond ik veruit het beste : hier zat schwung en intensiteit in, de andere delen waren toch eerder net niet

had ik het geweten was ik thuis gebleven moet ik eerlijk toegeven, en dit slaat vnl op de schandalige organisatie van Bozar, ik wist dat het me voor de pauze niet ging boeien en de Shos was een beetje zoals ik het verwacht had van het KCO

morgen opnieuw Shos : de 7e met Jaap, één ding staat al vast : geen storende buiten-zaal geluiden in deSingel