8e Shos met Het Rotterdams

[KrisG]

ik ben deze avond naar Brugge geweest om voor de 2e keer op een week tijd de 8e Symfonie van Shostakovich te beluisteren, voor de pauze moest ik opnieuw Beethoven ondergaan wie programmeert er nu in godsnaam Beethoven samen met Shostakovich

als opener kregen we het 5e Pianoconcerto (Emperor) met Rudolf Buchbinder als solist, het orkest klonk een pak beter dan De Munt (5e Symfonie) vorige week (beide stukken zijn ongeveer met dezelfde orkestbezetting), de piano klonk fris en het was op een authentieke manier gespeeld, ik vond het wel een lange zit, de orkestpassages konden me het meeste boeien, maar in het laatste deel kwam er eindelijk wat opwinding, het publiek was aandachtig en er volgde een warm applaus van een vol Concertgebouw

na de pauze mocht Jukka-Pekke Saraste dus de 8e dirigeren, er was niks verdubbeld en een extra contrabas mocht wel vond ik, maar ondanks die vrij kleine bezetting voor dit stuk klonken de bassen echt wel goed, een totaal andere sound dan De Munt vorige zondag, maar ik vrees dat de positieve commentaar daar wel stopt : de dirigent had het jammer genoeg overduidelijk niet door dat het een oorlogssymfonie betrof, er zat geen diepgang in, zeker niet in de eerste helft van het stuk : die verschrikking van de WOII zat er gewoon niet in, deels ook door een vrij afwezige piccolo, nergens werd het wat scherper in de hoge tonen (bijna bij geen enkel instrument) en dit is in dit stuk wel nodig, ik vond het verrassend : ik heb het Rotterdams oa al in de 11e Shos gehoord en daar vlogen de stukken er vanaf : zelfs te veel indrukken om het allemaal vlot te kunnen verwerken, hier was het eerder een lange en saaie zit, ik was getipt dat de dirigent zeker geen specialist was voor dit werk en ik had dus beter naar de tipgever geluisterd, ik ging er eigenlijk zelfs speciaal voor naar Rotterdam gaan (ik wist pas later dat het ook in Brugge werd gespeeld), na de pauze herviel het Brugse publiek weer in zijn oude slechte gewoonten : gewoon geen aandacht en sfeer in de zaal : veel gebabbel (zelfs tijdens de slotnoten ) en rumoer : ik ga Brugge beginnen mijden als zaal, het is daar een terugkerend zeer, de solo van de cor anglais heb ik al beter gehoord, maar als je tegen zo'n zaal moet vechten is dat ook geen cadeau besef ik, maar door de tempokeuzes van de dirigent kon het eigenlijk nooit een top uitvoering worden : het heeft het er op 60 minuten doorgejaagd : moet zowat een recorduitvoering zijn, tijdens de laatste delen kwamen er dan toch wat intensere climaxen maar het kalf was al verdronken, wel mooi solowerk gehoord ook : oa van de 1e fagot, maar in zijn geheel bleef het altijd net niet

ik had toch gedacht dat de uitvoering van het NOB deze avond eens ging getest worden op zijn waarde, maar er is zelfs geen begin van vergelijking aan, ik ben bij het NOB gelukkig twee maal gaan luisteren, ik had het bij de vrijdagvoorstelling al door dat het iets heel bijzonders was en het was de zondag nog beter, jammer dat de geplande CD niet lukt wegens te weinig perfect materiaal (live opnames), het zou anders een hele interessante vgl zijn geweest met de uitzending van het concert van deze avond op Klara op 15 dec, ik dacht om 20u > dus jullie kunnen zelf een oordeel vellen

de ontgoocheling vorige zondag was een beetje ingecalculeerd, maar deze komt toch hard aan, en eigenlijk heeft De Munt het meer als een oorlogssymfonie gespeeld dan het Rotterdams, moeilijke keuze voor een voorkeur tussen beide voorstellingen