8e Shos met De Munt

[KrisG]

ik ben gisteren nog eens naar Bozar geweest : van financiële problemen was er niks te merken, zelfs in tegendeel : de verwarming stond op sauna-niveau, het was te warm om echt aandachtig van een klassiek concert te kunnen genieten, en ik was niet alleen met die bevinding

voor de pauze speelde het Symfonieorkest van de Munt olv Hartmut Haenchen de 5e Symfonie van Beethoven, het publiek was voor de verandering eens stil en het was een geslaagde uitvoering, op een "historisch correcte" manier gespeeld wat het licht en fris hield, de samenspelende kopers klonken soms als één pupiter wat het compact maakte, van mij mocht er iets meer drama op het einde, daar had ik misschien een andere tempokeuze gemaakt mooie uitvoering maar toch nog ver verwijderd van het niveau van de uitvoering door de Staatskapelle Dresden in Bozar, het publiek was laaiend enthousiast en het was idd een mooie opwarmer (ik vind dat die 5e Beethoven eigenlijk altijd best voor de pauze wordt gespeeld)

na de pauze kwam de echte reden van mijn aanwezigheid : de veel te weinig gespeelde, monumentale 2e oorlogssymfonie van Shostakovich, tot mijn grote opluchting werd het met een volledige strijkersbezetting gespeeld, met minder lukt dat trouwens echt niet, en Abbado zou er met 60 strijkers zelfs niet willen aan beginnen zijn denk ik maar langs de andere kant : Abbado die Shostakovich dirigeert : een weinig waarschijnlijk scenario 1e trompet was verdubbeld

die 8e is vele, vele jaren niet gespeeld in België, maar nu worden we wel verwend met drie uitvoeringen op een jaar tijd

de openingsmaten lieten het beste vermoeden : een indringende en schelle klank van de 1e violen, maar de rest van het 1e deel kon minder boeien : de spanningsopbouw naar die 1e climax vond ik niet zo goed gedaan en de uitspatting zelf was een beetje "te" > een zelden gedane uitspraak door mij besef ik, maar het was niet voldoende zuiver om in die hoge tonen zoveel decibels te creëren, hier scoorde het NOB toch betere punten : het was toen een climax om van je stoel te donderen maar het bleef aangenaam voor de trommelvliezen, het publiek was ook geen hulp : toch meer gehoest, en zoals de traditie vereist zat de grootste lawaaimaker op een halve meter van mij en over afval op de grond gooien had deze "dame " ook geen scrupules precies (zucht)
daaruit blijkt toch ook dat gehoest in een concertzaal meer psychologisch dan fysiologisch is : tijdens de gekende 5e Beethoven zo goed als geen gehoest, en nu tijdens het 3e deel dat veel beter gespeeld was was de zaal ook stil, ik wil nu niet zo kort door de bocht gaan dat het gehoest rechtstreeks kan gelinkt worden aan de kwaliteit van het concert, maar het viel toch op

het 3e deel was dus gelukkig een stuk beter : een mooie dynamiek en een paar zeer geslaagde vlotte overgangen die tot de meest geslaagde climax leidden, hier eindelijk een aanzet tot een kippenvelmoment, tijdens de uitvoering van het NOB was het moeilijk om een niet-kippenvelmoment te zoeken, het was toen één emotionele rollercoaster waar je niet vanaf wou

vanaf het 4e deel werd het jammer genoeg terug wat minder, deels door een wisselende kwaliteit bij de houtblazers, het einde van het 5e deel bloedde toch ook wat dood, misschien wel passend in een oorlogssymfonie, maar wat meer spanning mocht toch wel

misschien moet je echt wel Slavisch bloed in je aderen hebben stromen om dit te dirigeren, ik heb zeker mooie dingen gehoord : de trombone sound mocht er zijn, alhoewel ze van mij nog iets nadrukkelijker aanwezig mochten zijn, trompet in het 3e deel kon me ook bekoren, en het "concerto" van de cor anglais was ook zeer geslaagd, bij de strijkers was het wat wisselend : de 1e violen konden me echt boeien, maar de "lagere" strijkerstonen hadden het wat moeilijker om hun thema neer te zetten (of kwam dit deels door mijn positie op het zijbalkon?)

het publiek kon het wel smaken met een enthousiast applaus, maar dat was toch wat aan de korte kant, het applaus na de uitvoering van het NOB (met minder volk in de zaal) kwam uit de diepte en was warmer

het was voor De Munt natuurlijk een wat ongelukkige timing om dit stuk na de sublieme uitvoering van het NOB te moeten brengen, ik hoor het volgende zaterdag opnieuw met het Rotterdams, dat wordt een zeer interessante oefening om de vgl te maken

ik ging dit seizoen ook nog naar de 2e Sibelius door De Munt gaan, maar ik ga hiervan om principiële redenen van afzien : het seizoen in twee delen om twee keer dossierskosten te kunnen vragen vind ik er echt over