Feest van de muziek met NOB
|
06-22-2014, 01:11 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 06-22-2014 om 01:14 PM door KrisG.)
Bericht: #1
|
|||
|
|||
Feest van de muziek met NOB
ik ben gisteren eens heel goedkoop naar een concert in Bozar kunnen gaan eind juni is er het traditionele gratis concert met het NOB, ik vond het een geslaagde programmatie
als opener proberen ze tijdens deze "feest van de muziek-concerten" steeds een hedendaags werk te brengen, ik was er vroeger totaal niet voor te vinden, maar de laatste twee seizoenen echt wel een paar heel verrassende en mooi ontdekkingen gedaan in dat genre, het stuk van gisterenavond hoort jammer genoeg NIET in dat rijtje thuis : Konzertstück for Symphonic Orchestra van Annelies Van Parys, het hoogtepunt was het afslaan van de dirigent : ik vond er echt niks aan (enkel mijn persoonlijke opinie natuurlijk) erna werd het gelukkig al veel interessanter : de 1e live kennismaking met het Celloconcerto van Elgar, ik had er op Youtube al eens naar geluisterd en is wel een stuk dat me kan boeien, op cello David Cohen : al van de 1e noten had ik het gevoel "van dit komt wel goed" sterke klank met de nodige precisie, wel niet zo'n warme klank > alhoewel dit bijna niet te geloven is gezien de tropische temperaturen in Bozar : eigenlijk onmenselijk om daarin te moeten spelen, het begrip "airco" is nog niet doorgedrongen tot daar zeker... het samenspel met het orkest zat goed en ik vond het ook heel precies gebracht, het langzame 2e deel was net iets minder mijn ding, of lag dat aan de warmte > dat deel vraagt toch iets meer concentratie om te luisteren, als bis (na een uitgebreid stemmen van de cello > kon ook niet anders met die hitte) hebben we Songs of the Birds gekregen na de pauze was er een primeur : de muzikanten zaten in hemd op het podium : goeie beslissing trouwens want dit zal de kwaliteit van de uitvoering zeker hebben verhoogd, de dirigent was precies wel niet op de hoogte gebracht want hij keek maar verwonderd als hij op het podium kwam de jonge Kirill Karabits mocht na de pauze één van mijn lievelingssymfonieën brengen : de 2e van Rachmaninov, het was voor mij eigenlijk een soort thuiskomen, het was mijn allereerste symfonie die ik live heb gehoord, en dit ook met het NOB, het was deze keer wel een totaal andere uitvoering : de vorige keer was echt op power gespeeld, maar ik merk de laatste jaren dat dit stuk nu op een andere manier wordt benaderd het stuk is voorbij gevlogen : altijd een goed teken ik miste misschien net een tikje durf, intensiteit en contrast, maar ik had wel het gevoel dat de dirigent die muziek goed aanvoelde, in het 1e deel zit echt een enorme climax met een soort zwart gat erna, en dan duurt het even voor de symfonie zich weer op gang trekt, maar dat was toch niet volledig geslaagd : daarvoor miste er toch wat spanning in de opbouw ernaartoe en ook wat te weinig volume : eigenlijk mag je het dan wel eens volledig opentrekken : dan geeft dat een prachtig effect, maar ik heb het zo nog maar een 2 à 3 keren gehoord het 2e deel vond ik beter, het begon wel niet 100% zuiver maar dat lag voor 99% aan de kwikstand op het podium > dus alle begrip! hier wel meer intensiteit, die positieve trend ging verder in het 3e deel : maar ook hier miste ik net een tik ervaring/durf in het slot van dit deel : je kan dat laten uitdoven in iets heel minimalistisch en intiem, maar misschien was het eerder het storende applaus tussen de delen door dat dit heeft verbrod (is trouwens een hele slechte traditie tijdens die gratis concerten > misschien moet er voor het concert eens iemand op het podium komen om te vragen om niet tussen de delen door te applaudisseren) ik heb tijdens het stuk een paar aanzetten tot kippenvel moment gehad, altijd een goed teken, maar er ontbrak net nog een tikkeltje extra, het NOB heeft echt wel goed gespeeld : ook zeer homogeen en dit in ondankbare omstandigheden, het 4e deel begon met een snel tempo : wat zeer goed werkt als contrast met het slot van het 3e deel (ging zonder dat storende applaus nog beter zijn geweest), ik vond het heel geslaagd van de dirigent dat hij nuance heeft gebracht in het slagwerk tijdens dat deel, nog dat beetje extra overgehouden voor de slotmaten : het was een aangename verrassing en het einde was genieten, het vele applaus was verdiend! als ik aan kaarten geraak (en dat zal waarschijnlijk wel lukken) volgt er dit seizoen nog één concert en dat zou wel eens smullen kunnen zijn : Baranov is echt subliem |
|||
|