+- Passie voor klassiek (http://www.klassiek.freebb.be)
+-- Forum: Recensies (/forum-4.html)
+--- Forum: Concerten (/forum-5.html)
+--- Discussie: Pathétique met Brussels (/thread-80.html)
Pathétique met Brussels - KrisG - 10-13-2013 11:03 AM
ik ben gisteren naar Bozar geweest : het was een goedkoop concert
ik had vrijkaarten gewonnen (waarvoor dank trouwens ), om betalend te doen vond ik het nu niet echt de meest geslaagde programmatie, vnl door de korte duur : een concert van slechts een uur neigt toch naar het extreme, trouwens maar om 19.59u op mijn stoel geraakt, ik had nochtans een half uur speling, maar er bestaat nog iets zoals de NMBS...... 
als opener uitreksels uit Chants d'Auvergne van Joseph Canteloube met Anne Sofie von Otter als mezzo : ik vond het heel goed gezongen, zonder te forceren vult ze de zaal echt wel gemakkelijk, een heel zuivere stem zonder veel vibrato en met een passende klankkleur gezongen, het orkest voelde zich ook thuis in dit genre, zonder de stem deed dit me aan filmmuziek denken, en als er één orkest in dat genre thuis is...
echt genieten was er wel niet bij : ik zat in de "vrijkaart-sectie" van het publiek en niet iedereen was precies op de hoogte dat je stil moest zijn tijdens een klassiek concert en dat je qua kledij toch liefst een minimum inspanning doet
er was even wat commotie toen Anne Sofie een programmaboekje vroeg in het publiek : ze vond het raar dat er niemand de teksten aan het volgen was
maar de teksten stonden er niet, dat ging nochtans niet veel ruimte innemen want ze heeft maar een goed kwartier gezongen, als bis kwam er een liefdeslied wat eigenlijk meer mijn stijl wasik was er voornamelijk voor het stuk na de pauze : de 6e Symfonie van Tchaikovski, beter gekend als de Pathétique, me tijdens de pauze aan de andere kant van de zaal gezet, tussen die lawaaimakers blijven zitten was echt geen optie, het was in de zaal nu wel stil maar perfect was het jammer genoeg nu ook niet, het blijft Bozar hé
de mensen van de catering hadden blijkbaar niet door dat rammelende glazen en luid gepraat los door die dunne houten deuren gaat, dus alle stillere passage werden zwaar verstoord, na het concert met andere mensen gesproken en ze hadden er ook last van gehad, maar dit was gelukkig het enigste minpuntje na de pauze Hervé Niquet heeft ons een heel atypische uitvoering gebracht, echt wel uniek qua interpretatie (die voor discussie vatbaar is) maar ik vond het geslaagd, het moet zowat de snelste uitvoering ooit zijn geweest, met veel contrast gespeeld, ik denk ook dat ik nog nooit zoveel volume heb gehoord in een symfonie van Tchaikovski, maar het geheel klopte, of de componist zelf even gelukkig zou zijn met die uitvoering waag ik wel te betwijfelen, door die snelle uitvoering gingen het cynisme, tragiek en ziel van het stuk wel voor een groot deel verloren, het moest het meer hebben van contrast en intensiteit
het orkest had er zoals steeds veel zin in, en ook zoals steeds met een kleine strijkerbezetting gespeeld (maar wel een schitterende klank), door hun kleine vaste kern was er wat hulp uit het NOB en de Munt (oa op 1e hoorn en 1e trombone), de kopers waren echt in grote doen en ze mochten spelen, ik vind het altijd jammer als een dirigent die kopers tegenhoudt in climax-passages, tot mijn grote vreugde zat Andrei Kavalinski op 1e trompet (ik heb die nog maar één valse noot hoor spelen (op einde van 3e Mahler) en dat kwam dan nog omdat hij de onmenselijke opdracht had gekregen om 1e trompet te combineren met de flugelhoorn), hij kwam er nu in het 1e deel weer eens mooi bovenuit : altijd leuke passages
de houtblazers-sectie van Brussels klinkt altijd goed : het was echt genieten, de paukenist heeft ook een enorm volume uit zijn pauken gehaald (dat belooft voor het "Gewitter" (Eine Alpensinfonie) voor volgende maand 
)het trage 2e deel vond ik net iets minder geslaagd, maar vanaf het 3e deel was ik terug volledig meegezogen, die symfonieën van Tchaikovski zijn wel niet mijn favoriete muziek, maar hier toch echt genoten, de dirigent heeft die overgangen tussen de verschillende delen ook intelligent aangepakt : slechts hele korte pauzes die de traditionele hoestconcerten
hebben voorkomen 
er waren er natuurlijk toch een paar die begonnen te applaudiseren na het 3e deel 
het 4e deel was eigenlijk nog het meest atypisch gespeeld : dit is echt het afscheid aan het leven van de componist maar door het snelle tempo ging dit thema eigenlijk volledig de mist in, maar ik heb toch een kippenvelmoment gehad : muzikaal heeft de dirigent er wel iets moois van gemaakt, dus kan je concluderen dat we een schitterende symfonie hebben gehoord maar eigenlijk was het niet de Pathétique die gespeeld werd
er was heel veel applaus, maar je kan hier natuurlijk geen bis achter spelen, een ouverture om mee te starten was wel op zijn plaats geweest, zeker geen spijt van mijn aanwezigheid : was een uitvoering die me zal bijblijven