12-18-2013, 08:51 PM
ik ben gisteren in Bozar naar het London Philharmonic Orchestra gaan luisteren, het concert is wel met een serieuze valse noot (eigenlijk zelfs twee) begonnen : enkele weken geleden hebben ze het Groot Russisch Paasfeest en Shéhérazade geschrapt en vervangen 
ik kan/kon er niet mee lachen, ik begrijp die nood voor een programmawijziging trouwens niet : dezelfde dirigent en de oorspronkelijk stukken vragen geen speciale instrumentatie, een woordje uitleg gevraagd aan het orkest, maar van hun beloofde antwoord binnen de 10 dagen is niks in huis gekomen 
er waren zelfs mensen op het concert die pas bij de 1e noten de programmawijziging vernamen
als nieuwe opener kregen we Christmas Eve (de Suite) van Rimsky-Korsakov, ik vind het niet echt als Kerstmuziek klinken : de trommels maakten het soms eerder een wat militaristisch werk dat aan een mars deed denken, en de klokken deden eerder aan Pasen denken, door de late wijziging had ik weinig voorbereidingstijd, ik had het slechts éénmaal thuis kunnen beluisteren, ik vond het wel goed gespeeld met een hele mooie strijkerklank
erna kregen we "zot geval" Patricia Kopatchinskaja in het 2e Vioolconcerto van Prokofiev (jammer genoeg haalt dit stuk wel niet het niveau van zijn 2e Pianoconcerto), ze deed haar reputatie weer alle eer aan door met een hippie-rok op het podium te komen
het stuk werd trouwens met partituur gespeeld, ik heb toch liever dat dit zonder gebeurd : dat komt toch beter over richting het publiek, haar 1e noten vond ik nogal aarzelend en niet aan de meest zuivere kant, maar dit beterde al snel en ze kan natuurlijk viool spelen : een echt natuurtalent, maar ik heb soms wat bedenkingen bij haar wilde stijl waarin ze ook veel vrijheden neemt, het was de 1e maal dat ik dit stuk live heb gehoord dus dan is het altijd iets moeilijker om het goed te kunnen beoordelen, de bis (samen met de 1e celliste) van Maurice Ravel was heel geslaagd en kon me eigenlijk meer boeien dan het Vioolconcerto
na de pauze heb ik met zeer gemende gevoelens (ik had VEEL liever Shéhérazade gehoord) naar de Symfonische Dansen van Rachmaninov geluisterd, Vladimir Jurowski heeft wel zijn best gedaan om er iets van te maken, maar eigenlijk is dit stuk voor mij een afgesloten hoofdstuk : ik heb zo'n sublieme uitvoering gehoord met het Orchestra National du Capitol de Toulouse met Sokhiev dat ik weet dat het niet meer overtroffen kan worden, en onbewust refereer je elke nieuwe uitvoering aan dit stuk, er kwam toen echt magie van het podium (ook nog in de tijd dat het publiek wat stiller was) met een exploderende zaal als resultaat
ik ben gisterenavond toch wat op mijn honger blijver zitten : het was goed gedaan en op het einde (maar veel te laat dus) kon het me wel boeien (oa door de prachtige hoorns) en precieze slagwerk, maar geen globale topuitvoering, het Italiaans koppel dat voor mij zat heeft ook niet geholpen (ik heb precies echt een verschrikkelijk rotjaar op dat gebied ) constant aan het giechelen, babbelen, kussen : precies twee overjaarse pubers die niet van elkaars lijf konden blijven, en ze dachten ook dat het een groepsles fitness was, onbegrijpelijk dat de Bozar-medewerkster die er naast zat bewust de andere kant op keek om niet te hoeven in te grijpen 
ik heb zo echt het gevoel dat het een "spijtige" avond was : ik vond het orkest echt goed klinken, zelfs beter dan het Mariinsky van enkele weken geleden, een Belgisch orkest geraakt toch niet aan dit niveau (zeker die strijkerklank niet) maar bv. de trombone pupiter van deFilharmonie of Brussels Philharmonic konden me tijdens hun laatste concerten toch meer boeien dan deze hier
de bis (keuze van de dirigent veronderstel ik?) was een echte miscast : veel te somber en ingetogen werk, Toulouse had na dit werk voor twee opbeurende frivole werken gekozen (oa stukje uit de Notenkraker), echt geen passend slot van dit concert, ook zonde dat een groot deel van het orkest met zijn vingers moest zitten draaien tijdens dit werk
ik was door die programmawijzingen eigenlijk voor één van de eerste keren ooit tegen mijn zin naar het concert getrokken, zelfs overwogen om thuis te blijven en dat ging eigenlijk niet zo'n foute keuze zijn geweest, eigenlijk niet echt fair dat je bij zo'n ingrijpende programmawijziging je centen niet kan terug vragen
ik kan/kon er niet mee lachen, ik begrijp die nood voor een programmawijziging trouwens niet : dezelfde dirigent en de oorspronkelijk stukken vragen geen speciale instrumentatie, een woordje uitleg gevraagd aan het orkest, maar van hun beloofde antwoord binnen de 10 dagen is niks in huis gekomen er waren zelfs mensen op het concert die pas bij de 1e noten de programmawijziging vernamen als nieuwe opener kregen we Christmas Eve (de Suite) van Rimsky-Korsakov, ik vind het niet echt als Kerstmuziek klinken : de trommels maakten het soms eerder een wat militaristisch werk dat aan een mars deed denken, en de klokken deden eerder aan Pasen denken, door de late wijziging had ik weinig voorbereidingstijd, ik had het slechts éénmaal thuis kunnen beluisteren, ik vond het wel goed gespeeld met een hele mooie strijkerklank
erna kregen we "zot geval" Patricia Kopatchinskaja in het 2e Vioolconcerto van Prokofiev (jammer genoeg haalt dit stuk wel niet het niveau van zijn 2e Pianoconcerto), ze deed haar reputatie weer alle eer aan door met een hippie-rok op het podium te komen
het stuk werd trouwens met partituur gespeeld, ik heb toch liever dat dit zonder gebeurd : dat komt toch beter over richting het publiek, haar 1e noten vond ik nogal aarzelend en niet aan de meest zuivere kant, maar dit beterde al snel en ze kan natuurlijk viool spelen : een echt natuurtalent, maar ik heb soms wat bedenkingen bij haar wilde stijl waarin ze ook veel vrijheden neemt, het was de 1e maal dat ik dit stuk live heb gehoord dus dan is het altijd iets moeilijker om het goed te kunnen beoordelen, de bis (samen met de 1e celliste) van Maurice Ravel was heel geslaagd en kon me eigenlijk meer boeien dan het Vioolconcertona de pauze heb ik met zeer gemende gevoelens (ik had VEEL liever Shéhérazade gehoord) naar de Symfonische Dansen van Rachmaninov geluisterd, Vladimir Jurowski heeft wel zijn best gedaan om er iets van te maken, maar eigenlijk is dit stuk voor mij een afgesloten hoofdstuk : ik heb zo'n sublieme uitvoering gehoord met het Orchestra National du Capitol de Toulouse met Sokhiev dat ik weet dat het niet meer overtroffen kan worden, en onbewust refereer je elke nieuwe uitvoering aan dit stuk, er kwam toen echt magie van het podium (ook nog in de tijd dat het publiek wat stiller was) met een exploderende zaal als resultaat
ik ben gisterenavond toch wat op mijn honger blijver zitten : het was goed gedaan en op het einde (maar veel te laat dus) kon het me wel boeien (oa door de prachtige hoorns) en precieze slagwerk, maar geen globale topuitvoering, het Italiaans koppel dat voor mij zat heeft ook niet geholpen (ik heb precies echt een verschrikkelijk rotjaar op dat gebied
) constant aan het giechelen, babbelen, kussen : precies twee overjaarse pubers die niet van elkaars lijf konden blijven, en ze dachten ook dat het een groepsles fitness was, onbegrijpelijk dat de Bozar-medewerkster die er naast zat bewust de andere kant op keek om niet te hoeven in te grijpen ik heb zo echt het gevoel dat het een "spijtige" avond was : ik vond het orkest echt goed klinken, zelfs beter dan het Mariinsky van enkele weken geleden, een Belgisch orkest geraakt toch niet aan dit niveau (zeker die strijkerklank niet) maar bv. de trombone pupiter van deFilharmonie of Brussels Philharmonic konden me tijdens hun laatste concerten toch meer boeien dan deze hier
de bis (keuze van de dirigent veronderstel ik?) was een echte miscast : veel te somber en ingetogen werk, Toulouse had na dit werk voor twee opbeurende frivole werken gekozen (oa stukje uit de Notenkraker), echt geen passend slot van dit concert, ook zonde dat een groot deel van het orkest met zijn vingers moest zitten draaien tijdens dit werk
ik was door die programmawijzingen eigenlijk voor één van de eerste keren ooit tegen mijn zin naar het concert getrokken, zelfs overwogen om thuis te blijven en dat ging eigenlijk niet zo'n foute keuze zijn geweest, eigenlijk niet echt fair dat je bij zo'n ingrijpende programmawijziging je centen niet kan terug vragen