Passie voor klassiek

ik ben deze avond voor een ongewone setting naar een uitverkochte Bozar gegaan : een unieke kans om (ik denk de 2e uitvoering ooit ter wereld) de cultfilm A 2001 Space Odyssey eens met live muziek te beleven

het zal wel geen verrassing zijn dat het orkest Brussels Philharmonic was, alhoewel het hier eigenlijk niet om pure filmmuziek gaat, ze hebben natuurlijk heel veel ervaring met dit soort uitvoeringen, maar eigenlijk is het vnl de dirigent die bij zo'n voorstellingen het verschil uitmaakt tussen top of flop en hier was de timing door Frank Strobel echt top, preciezer kan je het niet spelen/dirigeren

wat me eigenlijk wel opviel was dat het orkest en het koor maar bitter weinig speelminuten hebben, het was toch meer een film dan een concertavond eigenlijk

het koor was maar een mini koortje dat versterkt zong : echt wel spijtige keuze ik had liever het aangekondigde dubbel koor zonder versterking horen zingen (Vlaams Radio Koor en Octopus Koor)

deze keer (tot mijn grote opluchting) geen telaatkomers die binnen mochten maar om niet te veel telaatkomers te ontgoochelen is het wel pas om 20.20u begonnen gelukkig niet te veel rumoer in de zaal, maar wel nen pipo die net voor ons zat die +200x heeft gehoest

het begon wel direct met een kippenvel-momentje toen Also Sprach Zarathustra van Richard Strauss werd gespeeld, het komt nog 2x terug in de film, dit waren wel de hoogtepunten van de avond, ik moest er dan jammer genoeg ook nog muziek van de andere Strauss bijnemen : 3x An der schönen blauen Donau was me wel te veel van het "goede" een liefhebber van het Nieuwsjaarsconcert in Wenen zal ik wel nooit worden de andere stukjes muziek waren György Ligeti : Atmosphères, Lux aeterna, Requiem en Aram Khachaturian : Gayaneh Suite

het geluid van de film zelf was niet zo top : de conversaties waren moeilijk te volgen en het volume stond wat te luid : de balans met het orkest was daardoor een beetje zoek, het was echt wel een lange zit en ik denk niet dat ik naar een 2e uitvoering zou gaan, er zijn trouwens zeker betere films (met meer muziek in) te vinden voor zo'n project : ik ben al heel lang in verwachting om eindelijk Star Wars eens puur symfonisch (niet-versterkt) te horen, misschien een ideetje voor een volgende keer

Een uniek concept, zo'n ciné-concert. Spijtig inderdaad dat er zo weinig muziek in zat. De conversaties waren heel moeilijk te volgen. Ondertiteling zou echt gemogen hebben; misschien een tip voor een volgend ciné-concert. De film zelf was voor mij iets te lang en te traag, ik zou ook niet naar een tweede uitvoering gaan. Andere films met meer muziek in de soundtrack (vb. Last Of The Mohicans, The Piano, Amadeus, Les Misérables, ik geef maar een paar voorbeelden hier) passen misschien beter in dit concept. Desondanks was het toch de moeite waard om dit eens mee te maken.