Passie voor klassiek

Ik voel me gedwongen om nog eens een stukje te schrijven. Ondertussen heb ik al veel concerten gedaan waarbij Cenotaph Requiem een zeer bijzondere ervaring was. Ook het slot van 3e Mahler door datzelfde Brussels Philharmonic was wauw.

Maar gisteren dus naar Eindhoven gebold, een ellendige filerit van 3u15, voor de Star Wars Suite van John Williams met het International Symphony Orchestra uit Lviv & Nationale Koor van Oekraïne ‘Dumka’ olv Raymond Janssen. Ik ben sowieso grote fan van de muziek uit Star Wars (in een niet-versterke uitvoering in een klassieke concertzaal). Het was nog maar de tweede maal dat ik die muziek zonder film heb beleefd. Die muziek is trouwens zo sterk dat ik eigenlijk zelfs een lichte voorkeur heb voor een uitvoering zonder het geluid van de film erbij. Ons bezoek was trouwens ook bedoeld als steun aan Oekraïne.

Een beetje tot mijn verrassing herkende ik geen Star Wars voor de pauze, wel oa Amistad en Harry Potter. De vioolsolo uit Schindler's List hebben we ook te horen gekregen, goed gespeeld maar niet het diepe gevoel kunnen overbrengen. Jaws was echt wel eens leuk om te horen, maar kon iets beter worden gebracht. Sowieso waren we wel ontgoocheld tijdens de pauze, het waren dure tickets en dus ook geen leuke rit achter de rug: echt wel te weinig strijkers en het algemeen niveau van het orkest was wel heel matig te noemen. We vreesden voor het vervolg...

Maar (deels) ten onrechte: het niveau van het orkest bleef toch wat onvoldoende. Het is natuurlijk ook wel uitermate veeleisend solowerk om goed te brengen met oa één van de allermoeilijkste hoornsolo's in 'Luke and Leia'. De houten en hoorns kregen het min of meer goed gespeeld, maar meer ging niet. Dan waren de trompetten, de bastrombone en tuba toch heel wat beter gelukkig! Er waren 5 hoorns, 3 trompetten en 3 trombones, 6-4-4 is toch de betere bezetting. Twee zeer jonge dames op slagwerk hebben we wel van mijn stoel geblazen, het was bij momenten lopen naar het volgende instrument, maar wat een gevoel voor ritme. De harp was trouwens ook goed.

De opener was met de Imperial March direct een knaller. Het was de eerste maal dat ik Star Wars met koor heb gehoord en dit bracht bij momenten een andere dimensie. Sommige dingen werken beter zonder koor denk ik, maar het was absoluut een zeer grote meerwaarde.

De playlist: Imperial March, Star Wars Main Title Theme, Anakin’s Theme, Battle of The Heroes, Luke and Leia, The Asteroid field, Love Theme, Cantina Band, Princess Leia’s Theme, The Flag Parade, Throne Room & End Title, Duel of the Fates en Imperial March.

De Cantina Band was echt crazy en wordt tijdens een filmvoorstelling normaal niet live gespeeld. Het was dus mijn eerste live ervaring met een super vettige 1e trombone en de dames op slagwerk terug in grote doen.

Een beetje tot mijn eigen verbazing kwam HET hoogtepunt niet uit de eerste drie films (IV > VI) maar wel uit de Phantom Menace. Het koor werd gestemd met een korte klarinet interventie en dan gingen mijn trommelvliezen eraan, ik voel mijn oren nog tuiten. Wat een inzet van Duel of the Fates, het was even naar adem happen.

Bij de herneming van de Imperial March kwam Darth Vader (samen met enkele andere figuren) de zaal binnen, top moment, met applaus en wat rumoer, maar we hadden het al eens 'puur' kunnen horen als opener, dus ik had er deze keer echt vrede mee en dus ook goed aangepakt.

Een top orkest voor dit koor met dit programma kon tot een soort van ultieme concertervaring hebben geleid. Maar ook nu was het een fantastische avond met een stormachtig applaus en voor het eerst, na 460 concerten of zo, bleef dit applaus aanhouden tot wanneer de laatste muzikant van het podium was, wat door het orkest duidelijk werd gewaardeerd! Eigenlijk krankzinnig dat ik als super kritische luisteraar een B-uitvoering (met alle respect!) toch een geweldige avond vond, dat zegt natuurlijk ook alles over het uitzonderlijke muzikale niveau van Star Wars, een grote DANK U aan John Williams!!!

https://www.youtube.com/watch?v=sc-Tj2cr...lmsymphony
https://www.youtube.com/watch?v=J1gH_cjd...sOrchester (volume koor bij ons x3 of zo)

Ik heb bijna hetzelfde gehoord in Eindhoven met hetzelfde orkest met ook Raymond Jansen als dirigent. Net als in de Doelen waren er te weinig strijkers en ik hou persoonlijk meer van de Nederlandse manier van opkomen van het orkest omdat bij buitenlandse orkesten de musici tegelijk opkomen en dan krijg je zo´n halfbakken applaus omdat het best lang duurt eer iedereen zit en het applaus dan soort van uitgeblust is, geef mij maar de Nederlandse dat het orkest al klaar zit als de lichten doven.

Het zal je vast wel opgevallen zijn dat Star Wars erg leunt op The Planets en een andere filmscore van Korngold maar vooral in de Star Wars thema wanneer het orkest een groots statement maakt met de stille pauzes klinkt toch wel heel erg als Mars.

Jammer dat het orkest ondermaats was ondanks dat ze al vaak dit soort werken speelt en trouwens ook de Carmina Burana. Waarom zijn de strijkers in dit soort concerten zo onder bezet?

Ondanks dat er geen twijfel is dat John Williams een grote naam is vind ik het wel jammer dat anderen(op Hans Zimmer na)eigenlijk erg onder gewaardeerd blijven, neem Trevor Jones bijvoorbeeld, de muziek voor the Dark Crystal is zo mooi en hakte er gelijk in bij mij als kind.

Misschien komt er een keer een concert met een orkest op een juiste sterkte voor Star Wars.

Op 30 okt hebben we opnieuw een filmconcert van John Williams gedaan, in Bozar met het orkest uit Liège. Het niveau was stukken hoger, maar vreselijk publiek, de zaalverantwoordelijke zei dat hij zo'n slecht publiek nog nooit had meegemaakt. Die naast mij heeft 98% van de tijd op haar smartphone gespeeld en de andere 2% van de tijd gebabbeld, en eens rondlopen tijdens het concert moest ook kunnen volgens haar. Na de pauze zelfs overwogen om naar huis te gaan, uiteindelijk naar 2e balkon gevlucht en betere beleving, War of the Worlds was indrukwekkend, klarinetsolo uit The Terminal echt wel de max, finale ET was ook knaller en als bis het beroemde thema van Schindler's List met de solo op cello, die diepere klank maakte het speciaal.