12-18-2019, 04:08 PM
Even een kort verslagje van het concert met Antwerp Symphony Orchestra van zondagavond in Bozar.
Ik had voor het Vioolconcerto van Beethoven voor een plaats op de eerste rij gekozen. Wel een beetje aan de zijkant, maar ik zat maar op een 5-tal meter van de solist. Het was eens een andere ervaring en een geslaagd experiment. Normaal gezien was Peter Zimmermann de violist van dienst, maar door ziekte is hij vervangen door Stephen Waarts. Het was leuk om eens de interactie tussen de dirigente : Elim Chan en de solist te volgen. Ze heeft alles zeer precies aangegeven en ze was ook duidelijk naar het orkest in wat ze wou. Ondanks dat dit werk een zware en lange bevalling is voor de solist heeft hij zeer regelmatig met de 1e violen meegespeeld en dit gaf ze nog wat extra vuur. Het was goed gespeeld, soms klonk de viool een tik te hees, maar ik heb ervan genoten. Het orkest heeft het ook uitstekend begeleid. Je hoorde toch duidelijk een niveauverschil met Brussels Philharmonic van de vrijdag ervoor.
Na de pauze me dan op het 1e balkon gaan zetten om mijn trommelvliezen wat te beschermen tegen het geweld van de 5e Symfonie van Shostakovich. Maar dit was een bad call. Zeer weinig volk daar maar wel zo goed als allemaal luide en constante babbelaars. Op een bepaald moment is zelfs iemand van 7 rijen hoger op de schouders van de luidste babbelaars gaan tikken > nooit meegemaakt. Dit leidde tot een klein beetje beterschap maar het kalf was al verdronken. Bozar heeft nu ook langs de oneven kant een bar geïnstalleerd. Dus vanaf nu heb je na de pauze het gerinkel van opgeruimde glazen in stereo. Er was ook veel smartphone gebruik en zeker 15 à 20 mensen zijn tijdens de symfonie vertrokken. Dus totaal geen omstandigheden om er eigenlijk van te kunnen genieten, het was zelfs heel moeilijk om er mijn aandacht bij te houden.
Het was goed gebracht, met fantastisch werk van de 1e klarinet en de harpen. Maar gans het orkest was goed. De strijkers in het 3e deel hebben me echt bekoord en het was met veel contrast gebracht. Ik vond wel dat het een beetje een ziel miste en de ultieme kracht heb ik ook niet ervaren. Hetzelfde orkest met Jaap Van Zweden ging hier verder in en ook eens met Brussels was er meer diepgang, toen nog met hun uitstekende 1e trompet die gans het orkest heeft overspeeld. In een stille zaal ging ik er zeker hebben kunnen van genieten, maar nu weer zo'n verloren avond door het publiek, zelfs in die mate dat thuisblijven de betere optie was geweest. Ik had het thuis 's morgens nog eens opgelegd en daar meer aan gehad dan in de zaal, het was ook wel een top uitvoering met ziel door Yevgeni Mravinsky en het toen nog Leningrad Philharmonic Orchestra.
Ik had voor het Vioolconcerto van Beethoven voor een plaats op de eerste rij gekozen. Wel een beetje aan de zijkant, maar ik zat maar op een 5-tal meter van de solist. Het was eens een andere ervaring en een geslaagd experiment. Normaal gezien was Peter Zimmermann de violist van dienst, maar door ziekte is hij vervangen door Stephen Waarts. Het was leuk om eens de interactie tussen de dirigente : Elim Chan en de solist te volgen. Ze heeft alles zeer precies aangegeven en ze was ook duidelijk naar het orkest in wat ze wou. Ondanks dat dit werk een zware en lange bevalling is voor de solist heeft hij zeer regelmatig met de 1e violen meegespeeld en dit gaf ze nog wat extra vuur. Het was goed gespeeld, soms klonk de viool een tik te hees, maar ik heb ervan genoten. Het orkest heeft het ook uitstekend begeleid. Je hoorde toch duidelijk een niveauverschil met Brussels Philharmonic van de vrijdag ervoor.
Na de pauze me dan op het 1e balkon gaan zetten om mijn trommelvliezen wat te beschermen tegen het geweld van de 5e Symfonie van Shostakovich. Maar dit was een bad call. Zeer weinig volk daar maar wel zo goed als allemaal luide en constante babbelaars. Op een bepaald moment is zelfs iemand van 7 rijen hoger op de schouders van de luidste babbelaars gaan tikken > nooit meegemaakt. Dit leidde tot een klein beetje beterschap maar het kalf was al verdronken. Bozar heeft nu ook langs de oneven kant een bar geïnstalleerd. Dus vanaf nu heb je na de pauze het gerinkel van opgeruimde glazen in stereo. Er was ook veel smartphone gebruik en zeker 15 à 20 mensen zijn tijdens de symfonie vertrokken. Dus totaal geen omstandigheden om er eigenlijk van te kunnen genieten, het was zelfs heel moeilijk om er mijn aandacht bij te houden.
Het was goed gebracht, met fantastisch werk van de 1e klarinet en de harpen. Maar gans het orkest was goed. De strijkers in het 3e deel hebben me echt bekoord en het was met veel contrast gebracht. Ik vond wel dat het een beetje een ziel miste en de ultieme kracht heb ik ook niet ervaren. Hetzelfde orkest met Jaap Van Zweden ging hier verder in en ook eens met Brussels was er meer diepgang, toen nog met hun uitstekende 1e trompet die gans het orkest heeft overspeeld. In een stille zaal ging ik er zeker hebben kunnen van genieten, maar nu weer zo'n verloren avond door het publiek, zelfs in die mate dat thuisblijven de betere optie was geweest. Ik had het thuis 's morgens nog eens opgelegd en daar meer aan gehad dan in de zaal, het was ook wel een top uitvoering met ziel door Yevgeni Mravinsky en het toen nog Leningrad Philharmonic Orchestra.