Passie voor klassiek

Volledige versie: Gergiev Festival
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
Met een beetje vertraging nog enkele impressies van het Gergiev Festival. We zijn de vrijdag zowel naar het orkest als het koor van het beroemde Mariinsky gaan luisteren.

Het Mariinsky orkest is enkele jaren geleden verkozen bij de 20 beste orkesten ter wereld. Ik heb ze nu al enkele keren aan het werk gehoord en ik ben niet echt akkoord met die stelling. Als ik mocht kiezen tussen het Rotterdams of het Mariinsky voor een uitvoering van 6e Mahler kies ik zonder twijfel het thuisorkest van De Doelen! Er zijn eigenlijk een drietal problemen met het Mariinsky. Ze spelen veel concerten, en dit met een minimum aan repetitietijd en ook steeds in wisselende bezettingen waarbij er ook een groot kwaliteitsverschil zit tussen de muzikanten. Vroeger speelden ze gelukkig wel nog met een volledige strijkersbezetting maar sinds enkele jaren heeft Gergiev geen scrupules meer om zelfs zware werken van Shostakovich met 6 cello's te spelen. Gergiev dirigeert meestal en ik vind dat hij de laatste jaren zowat alle werken steeds sneller en sneller begint te brengen.

De avond begon met een beetje een overbodige Prélude à l’après-midi d’un Faune van Debussy. Ik vond het niet de beste keuze als openingswerk met erna die 6e Mahler. En zonder pauze werd het zo een lange zit, enkel die 6e Mahler was eigenlijk voldoende geweest. De uitvoering van mijn geliefde 6e Mahler was eigenlijk al op voorhand een verloren opgave. Ik zag slechts 6 contrabassen en 8 cello's zitten, gezien de reputatie van het Mariinsky qua bezetting niet echt een verrassing, maar ik was toch wat verbouwereerd dat Gergiev deze kolossale symfonie met deze magere bezetting durfde te brengen. Ik ben er absoluut zeker van dat geen enkel ander zichzelf respecterend toporkest zoiets doet.

Zoals we de laatste tijd van Gergiev gewend zijn begon hij er heel gezwind aan : de openingsmaten nooit sneller gehoord. Maar het kon wel boeien. Het tweede deel was echt super gespeeld : een zeer mooie sfeerzetting en het geheel klopte gewoon, in dit deel is die kleine strijkersbezetting ook minder een probleem. Het derde deel vind ik sowieso niet het beste deel van deze symfonie.

In het laatste deel werd die bezetting wel een groot probleem. Om de balans tussen de strijkers en de kopers te behouden moesten die laatste veel te veel inhouden, maar dan gaan die intense climaxen natuurlijk gedeeltelijk de mist in. De acht hoorns kwamen toch iets te kort (en werden overklast door Brussels Philharmonic die ik de dag erna in Sacre du Printemps heb gehoord). De 1e trompet was subliem maar de rest van de kopers konden dit niveau niet aan. Het was op zich zeker geen slechte uitvoering, maar het Mariinsky moet dit gewoon beter brengen. Ik heb dit zelfde werk een 10-tal jaren geleden al eens met Gergiev gehoord, toen met het London Symphony Orchestra met een veel zwaardere bezetting. Het was ook trager gespeeld en dat was werkelijk een waanzinnige uitvoering. Idem met San Francisco met Tilson Thomas. De uitvoering in De Doelen kon hier toch niet aan tippen. Wel geen spijt dat ik geweest ben, maar misschien volgende keer in het contract toch eisen dat ze het met een volwaardige bezetting spelen.

We hebben er later op de avond nog een concert bijgenomen. De Vespers van Rachmaninov door het Koor van het Mariinsky olv Andrei Petrenko. Een zeer goed koor met top solisten. Ik heb het meer op me laten afkomen dan echt technisch te luisteren en dat was een geslaagde keuze : een mooie afsluiter van de avond.
Koppelingen