Passie voor klassiek

Volledige versie: Sjostakovitsj 11
U bekijkt momenteel een uitgeklede versie van ons materiaal. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
Net thuis en ik heb enorm genoten dat alvast gezegd.
Deze avond in het Concertgebouw Amsterdam het KCO olv Andris Nelsons(met baard tegenwoordig en een buikje groter dan die van mijBig Grin)solist Bronfman.
Op het programma deze avond Prokofjev Tweede Pianoconcert en de Elfde Symfonie van Dmitri Sjostakovitsj.
Ik moet zeggen dat het pianoconcert niet echt indruk heeft gemaakt en het toegift van Debussy vond ik eigenlijk leuker(Claire de Lune).
Maar ik kwam niet daarvoor ik kwam voor de Elfde en wow wat een uitvoering.
Het eerste deel heel fragiel gespeeld met de voorbode´s in de pauken duidelijk hoorbaar
Hoornisten en trompettisten erg indrukwekkend en maar liefst drie harpen.
Het tweede deel in sterk contrast met het eerste en in mijn beleving het hart van de symfonie aangezien in dit deel de slachting onder de bevolking wordt bespeeld.
De spanningsopbouw was briljant en nergens waren de uitbarstingen in het orkest te luid vooral de laatste keer in dat deel als de kleine trom hard zijn entree maakt voor de grote slachtpartij in de sneeuw gevolgd door de ijzige stilte in met bloed besmeurde sneeuw.
Het derde deel fingeert als requiem en zo zachtjes in de strijkers.
Het laatste deel barst los na de laatste noten van deel drie en ook nu Toonde Nelsons volledige controle op het orkest apparaat.
Na de een na laatste climax komt de alt hobo weer om de hoek(doet denken aan de Achtste)met een laatste klaagzang en oh wat is die solo mooi.
Het werk sluit af met een laatste uitbarsting in het hele orkest met klokken als aanvulling.
Mijn hartje heeft het soms moeilijk gehad ik heb echt een top avond gehad!
super!

ik heb als voorbereiding eens een uitvoering van 2e Prokofiev met Bronfman beluisterd op Youtube en ik vond het echt niet goed, veel te weinig dynamiek en spanningsboog

ik ga eigenlijk ook puur voor die 11e Shos, wordt mijn 3e live uitvoering van dat werk, al eens subliem gehoord met het Rotterdams
Als het net zo goed gaat zijn als gisteren dan heb je een geweldige avond!
Ik geniet nog steeds na
Deze avond was het dus mijn beurt. Ik had niet zo'n geluk met mijn plaats : op de rij achter mij zaten vier toeristen die daar duidelijk niks te zoeken hadden en filmpjes op de smartphone becommentariëren duidelijk het belangrijkste aspect van een klassiek concert vonden. De uitvoering was goed, maar te weinig dramatiek en spanningsboog, dit is echt wel nodig in dit prachtige 2e Pianoconcerto van Prokofiev. Het vrij brave pianospel werd ook overgezet op het orkest, dat wel heel precies speelde, maar die diepe Slavische klankkleuren bleven wel wat achterwege. Hierop was wel een grote uitzondering : de tuba, wat een instrument trouwens, nog nooit zo'n grote tuba gezien, en wat een sound, hij ging los over gans het orkest heen : zeer speciaal en ik kon het wel smaken maar echt in balans was het wel niet, maar dat vond ik niet erg, het zat ten minste in de geest van het concerto. Ik kon het wel waarderen en smaken maar mijn gedachten zaten toch meer bij een vluchtroute naar een plek met minder storende elementen voor na de pauze.

De 11e Shostakovich werd ook hier met 3 harpen gespeeld en dat was zeker een plus, wel jammer dat er maar 7 contrabassen waren. Ik hink een beetje op twee gedachten bij deze uitvoering. Het KCO is overduidelijk een top orkest met een ongelooflijke kwaliteit aan solisten, met uitmuntend werk van de 1e trompet in het 1e deel : een indrukwekkende en indringende sound die gans de zaal inpakte, die zaal was jammer genoeg weeral eens niet stil te krijgen, ik had dit eigenlijk wel gevreesd en ik was er een beetje op ingesteld, de persoon naast mij kon de vele storende geluiden op een bepaald moment echt niet meer verdragen en fluisterde met een wanhopige stem "ce n'est pas possible, ce n'est pas possible" Het heeft idd wel veel van de beleving weggenomen want hele grote stukken van dit werk zijn echt fragiel en dit kan enkel werken met een stille zaal. De fluiten en piccolo waren gewoon fantastisch, ze hebben het midden deel van dit stuk volledig gedragen met een zeer zuivere en volle klank en dit steeds met de passende klankkleuren. Ik mag ook zeker de 3e trompet niet vergeten vermelden, want die ging een zeer spannende interactie aan met de 1e trompet. Het slagwerk was ook dik in orde. Dus was eigenlijk alles wel voorhanden voor een sublieme uitvoering maar hiervoor miste ik de Slavische ziel toch een beetje te veel. De uitspattingen waren me iets te braaf en te fijn gespeeld, ik besef dat "te fijn" wat raar klinkt als kritiek maar de opstand in 1905 was allesbehalve fijn te noemen en dit miste ik wat in deze uitvoering. Na die eerste climax hebben de strijkers hun kunnen getoond met zeer geslaagde nuances. Andris Nelsons heeft het wel heel goed gedirigeerd en had het orkest echt volledig in de hand. Hij heeft wel een paar rare tempo keuzes gemaakt. Als de ordetroepen naderbij komen om de opstand neer te slaan liep hij iets te hard van stapel door direct al voor een snel tempo te kiezen bij de inzet van de cello's en de contrabassen. Je kan dit wat trager opbouwen zodat je de dreiging ook beter voelt aankomen. De eerste confrontatie tussen beide kampen mocht voor mij iets intenser. Ik ben door deze passage eens volledig overdonderd door Juraj Valcuha met het Rotterdams en dat paste eigenlijk wel in de geest van het stuk. De finale clash was al intenser gebracht en zoals Razin hierboven al heeft geschreven prachtig overgenomen door de cor anglais. De soliste heeft hier een prachtprestatie neergezet (zo jammer dat de zaal hier weer niet stil was), op het einde van de solo wordt het heel hoog voor dit instrument maar het bleef steeds zuiver en boeiend. Tijdens de slotclimax lagen de klokken iets te veel boven het orkest maar ik vond het wel kunnen : het was een intense en sombere afsluiter. Het publiek vond het duidelijk top, ik heb jammer genoeg maar enkele minuten kunnen applaudisseren of ik zat een nachtje in Brussel in vast. Zeer mooie uitvoering door een orkest van wereldniveau, maar iets te veel in hun eigen huisstijl gespeeld, mochten ze die even hebben laten varen in dit stuk ging het een sublieme uitvoering zijn geworden, maar ik klaag zeker niet!
Jammer het lijkt wel dat het publiek in Brussel niet aandachtig kan luisteren.
Als iemand wil weten hoe klinkt dit werk een linkje naar de Proms uit 2013 met intro
Erg geslaagd deze uitvoering!
https://www.youtube.com/watch?v=g9lo9ZDYuDU
Koppelingen