11-22-2015, 12:02 AM
naar dit concert was ik al een hele tijd aan het verlangen, de 2e Mahler is echt wel mijn lievelingswerk, en als het goed gespeeld is gaat dit heel diep, ik ben dus met een hoog verwachtingspatroon naar Lille getrokken en het Orchestre National de Lille olv Jean-Claude Casadesus had me in 2009 al een fantastische uitvoering van dit stuk bezorgd 
de avond begon met een speech van de dirigent met een woordje over de dramatische gebeurtenissen van vorig weekend, meestal heb ik een bloedhekel aan speeches, maar ik vond het hier heel passend en het was goed gebracht, daarna volgende een indrukwekkende uitvoering van La Marseillaise
maar nu over naar de Mahler > ai, ai, ai : waarmee moet ik beginnen : er is zoveel fout gelopen, eigenlijk een dramatisch slechte uitvoering, ik kan het niet anders verwoorden > ze zeggen dat de 3e Mahler het ultieme examen is voor een dirigent, maar dan kun je eigenlijk ook wel stellen dat de 2e Mahler dat is voor het orkest, en voor de kopers in het bijzonder, en die waren hier bijzonder zwak, ook al eens meegemaakt met KCO (verrassend besef ik), maar hier was het nog vele malen erger : de 1e en 2e trompet hadden een verschrikkelijk slechte dag : het was zoeken naar een maat zonder valse noot of intonatieproblemen, en ook hun samenspel was bedroevend, het werd om den duur beschamend en pijnlijk, ook de hoorns kwamen zwak voor de dag, de houtblazers waren gelukkig beter
echt bizar : de vorige uitvoering ligt al even achter ons, maar dat een orkest er in slaagt om met zo'n niveauverschil hetzelfde stuk te brengen is verbijsterend, en dit zeker na hun zeer geslaagde 9e Dvorak in juli (natuurlijk technisch een veel minder moeilijk stuk)
de strijkers waren in een normale symfonische bezetting, wat eigenlijk echt wel onderbezet is voor dit stuk en dat hoorde je ook wel
de zaal was redelijk stil, behalve een baby die gans het 1e deel verbrod heeft : echt wel niet bijster slim van die ouders
en tijdens deel 2 hebben ze een pak telaatkomers binnen gelaten
het tempo zat wel goed, maar zoveel fouten dat ik er echt ben op afgehaakt, zoals bij de vorige uitvoering liet de dirigent weer enkele vervelende pauzes tussen delen 2-3-4-5, zeker de pauze tussen het 4e en 5e deel is gewoon dodelijk voor het effect, onbegrijpelijk dat een dirigent zo'n kapitale fout blijft maken
het Urlicht vond ik ook niet zo bijzonder gezongen door Hermine Haselböck, ze projecteerde te weinig, natuurlijk ook gene cadeau om het met die trompetten-pupiter
te moeten brengen
tijdens het 5e deel dacht ik even dat er nog iets te redden viel maar die hoop viel ook snel in duigen, de opening van dit deel mocht iets expressiever en ook de opbouw naar het trommelgedeelte was zwak, in de coulissen ook intonatieproblemen bij de hoorns, de 1e trompet daar was wel goed, maar er zat niks van spanning in, het was gewoon geen Mahler, eigenlijk nog minder dan de al zwakke uitvoering van de Vlaamse Opera met Inbal, ergens wist de dirigent ook dat de hoorns te kort kwamen want hij heeft de vier extra hoorns tussen de coulissenstukken door op het podium geroepen : echt nooit gezien, met 11 hoorns op het podium verwachtte ik echt wat meer volume
de inzet van het Filharmonisch Koor van Brno (onderbezet voor dit stuk) was ook niet super : te veel nadruk op de bariton (was met KCO en Groot Omroepkoor ook het geval), dit werkt echt niet op die manier, hun 2e passage was gelukkig veel beter, maar erna liet de dirigent het volledig in elkaar zakken : de dynamiek tussen de solostemmen (Olena Tokar als sopraan) en het koor was er daardoor ook niet en de slotclimax kwam veeeeeeeeel te laat op gang
echt niet te geloven : een 2e Mahler live beleven zonder emoties, zonder kippenvel, zonder vochtige ogen > doodzonde
het orkest kreeg een staande ovatie, maar ik heb me moeten forceren om hiervoor te applaudisseren, ik heb de zaal dan maar snel verlaten....
de avond begon met een speech van de dirigent met een woordje over de dramatische gebeurtenissen van vorig weekend, meestal heb ik een bloedhekel aan speeches, maar ik vond het hier heel passend en het was goed gebracht, daarna volgende een indrukwekkende uitvoering van La Marseillaise
maar nu over naar de Mahler > ai, ai, ai : waarmee moet ik beginnen : er is zoveel fout gelopen, eigenlijk een dramatisch slechte uitvoering, ik kan het niet anders verwoorden > ze zeggen dat de 3e Mahler het ultieme examen is voor een dirigent, maar dan kun je eigenlijk ook wel stellen dat de 2e Mahler dat is voor het orkest, en voor de kopers in het bijzonder, en die waren hier bijzonder zwak, ook al eens meegemaakt met KCO (verrassend besef ik), maar hier was het nog vele malen erger : de 1e en 2e trompet hadden een verschrikkelijk slechte dag : het was zoeken naar een maat zonder valse noot of intonatieproblemen, en ook hun samenspel was bedroevend, het werd om den duur beschamend en pijnlijk, ook de hoorns kwamen zwak voor de dag, de houtblazers waren gelukkig beter
echt bizar : de vorige uitvoering ligt al even achter ons, maar dat een orkest er in slaagt om met zo'n niveauverschil hetzelfde stuk te brengen is verbijsterend, en dit zeker na hun zeer geslaagde 9e Dvorak in juli (natuurlijk technisch een veel minder moeilijk stuk)
de strijkers waren in een normale symfonische bezetting, wat eigenlijk echt wel onderbezet is voor dit stuk en dat hoorde je ook wel
de zaal was redelijk stil, behalve een baby die gans het 1e deel verbrod heeft : echt wel niet bijster slim van die ouders
en tijdens deel 2 hebben ze een pak telaatkomers binnen gelatenhet tempo zat wel goed, maar zoveel fouten dat ik er echt ben op afgehaakt, zoals bij de vorige uitvoering liet de dirigent weer enkele vervelende pauzes tussen delen 2-3-4-5, zeker de pauze tussen het 4e en 5e deel is gewoon dodelijk voor het effect, onbegrijpelijk dat een dirigent zo'n kapitale fout blijft maken
het Urlicht vond ik ook niet zo bijzonder gezongen door Hermine Haselböck, ze projecteerde te weinig, natuurlijk ook gene cadeau om het met die trompetten-pupiter
te moeten brengen
tijdens het 5e deel dacht ik even dat er nog iets te redden viel maar die hoop viel ook snel in duigen, de opening van dit deel mocht iets expressiever en ook de opbouw naar het trommelgedeelte was zwak, in de coulissen ook intonatieproblemen bij de hoorns, de 1e trompet daar was wel goed, maar er zat niks van spanning in, het was gewoon geen Mahler, eigenlijk nog minder dan de al zwakke uitvoering van de Vlaamse Opera met Inbal, ergens wist de dirigent ook dat de hoorns te kort kwamen want hij heeft de vier extra hoorns tussen de coulissenstukken door op het podium geroepen : echt nooit gezien, met 11 hoorns op het podium verwachtte ik echt wat meer volume
de inzet van het Filharmonisch Koor van Brno (onderbezet voor dit stuk) was ook niet super : te veel nadruk op de bariton (was met KCO en Groot Omroepkoor ook het geval), dit werkt echt niet op die manier, hun 2e passage was gelukkig veel beter, maar erna liet de dirigent het volledig in elkaar zakken : de dynamiek tussen de solostemmen (Olena Tokar als sopraan) en het koor was er daardoor ook niet en de slotclimax kwam veeeeeeeeel te laat op gang
echt niet te geloven : een 2e Mahler live beleven zonder emoties, zonder kippenvel, zonder vochtige ogen > doodzonde
het orkest kreeg een staande ovatie, maar ik heb me moeten forceren om hiervoor te applaudisseren, ik heb de zaal dan maar snel verlaten....