09-13-2015, 06:12 PM
Het Gergiev festival 2015 staat geheel in teken van Rachmaninov en de zaterdagconcerten van 12 september hebben onder andere alle pianoconcerten op het programma staan en wel 1&2 in de middag en 4&3 in de avond.
Nummer 1 is eigenlijk een goede start voor de concerten en ik heb genoten van dit werk met als solist Alexei Volodin,alleen heeft het verder geen indruk als werk achtergelaten.Dan nr 2 met Dmitry Masleev,een jochie waarvan je als je hem ziet weinig verwacht maar mijn hemel wat speelt hij geweldig piano met fluwelen touch alsof hij over de toetsen zweeft,briljant!
Schitterende uitvoering!
Maar de avond zou afgesloten worden met de derde en daar keek ik vooral op uit.
Het avondconcert begon met het vierde concert met Sergei Babayan,goede pianist maar het werk mist structuur en de mooie brede melodieen van 2 en 3 maar wel genoten.Na de pauze dus de derde met Alexander Gavrylyuk.
Wat het hoogtepunt had moeten worden werd(voor mij althans)een deceptie.
Ik heb helaas betere uitvoeringen gehoord maar het publiek was razend enthousiast(en zoals gebruikelijk in Nederland een staande ovatie).
De uitvoering was niet slecht(de noten waren er wel en het RPHO speelde natuurlijk weer geweldig)maar de solist raakte mijn aandacht al snel kwijt in het eerste deel door heel,heel veel de pedalen te gebruiken(in tegenstelling tot Masleev die werkelijk een prachtige aanslag had met veel minder pedaalwerk)en hard,zeg maar Matsuev die andere heipaal.
Ik heb al vaker gemeld dat in een uitvoering niet zelf de noten moet gaan invullen en dat was hierbij het geval en dus was alle interesse al voor het einde van het eerste deel totaal verdwenen.
Nee,ik heb niet kunnen genieten van dit anders zo prachtige werk.
Ik stond dus weer met grote vraagtekens nadat het werk met gejuich werd ontvangen.
Ik had ook echt geen behoefte om een toegift te gaan aanhoren en het was dan ook het enige toegift wat ik aan me voorbij heb laten gaan.
Het hoogtepunt voor mij was het tweede concert met masleev in de hoofdrol.
Een dag met gemixte gevoelens dus en ik denk dat ik het dan andersom had gezien.
De concerten waren in De Doelen Rotterdam met het RPHO olv Valery Gergiev
Bart
Nummer 1 is eigenlijk een goede start voor de concerten en ik heb genoten van dit werk met als solist Alexei Volodin,alleen heeft het verder geen indruk als werk achtergelaten.Dan nr 2 met Dmitry Masleev,een jochie waarvan je als je hem ziet weinig verwacht maar mijn hemel wat speelt hij geweldig piano met fluwelen touch alsof hij over de toetsen zweeft,briljant!
Schitterende uitvoering!
Maar de avond zou afgesloten worden met de derde en daar keek ik vooral op uit.
Het avondconcert begon met het vierde concert met Sergei Babayan,goede pianist maar het werk mist structuur en de mooie brede melodieen van 2 en 3 maar wel genoten.Na de pauze dus de derde met Alexander Gavrylyuk.
Wat het hoogtepunt had moeten worden werd(voor mij althans)een deceptie.
Ik heb helaas betere uitvoeringen gehoord maar het publiek was razend enthousiast(en zoals gebruikelijk in Nederland een staande ovatie).
De uitvoering was niet slecht(de noten waren er wel en het RPHO speelde natuurlijk weer geweldig)maar de solist raakte mijn aandacht al snel kwijt in het eerste deel door heel,heel veel de pedalen te gebruiken(in tegenstelling tot Masleev die werkelijk een prachtige aanslag had met veel minder pedaalwerk)en hard,zeg maar Matsuev die andere heipaal.
Ik heb al vaker gemeld dat in een uitvoering niet zelf de noten moet gaan invullen en dat was hierbij het geval en dus was alle interesse al voor het einde van het eerste deel totaal verdwenen.
Nee,ik heb niet kunnen genieten van dit anders zo prachtige werk.
Ik stond dus weer met grote vraagtekens nadat het werk met gejuich werd ontvangen.
Ik had ook echt geen behoefte om een toegift te gaan aanhoren en het was dan ook het enige toegift wat ik aan me voorbij heb laten gaan.
Het hoogtepunt voor mij was het tweede concert met masleev in de hoofdrol.
Een dag met gemixte gevoelens dus en ik denk dat ik het dan andersom had gezien.
De concerten waren in De Doelen Rotterdam met het RPHO olv Valery Gergiev
Bart