04-27-2014, 11:07 AM
ik ben gisterenavond nog eens naar Flagey geweest, ik zou er vaker moeten gaan : echt een uitstekende akoestiek, maar de stoelen beginnen wat van de oude Elisabethzaal te hebben 
"op tijd beginnen" en "Flagey" zijn twee begrippen die niet echt matchen vrees ik, toch wel jammer voor de mensen die met het openbaar vervoer komen, ik had gelukkig mijn voorzorgen genomen en de auto in Liedekerke geplaatst
het was toch wel één van de concerten waar ik dit seizoen het meeste naar uitkeek, Brussels Philharmonic stond olv Giancarlo Guerrero, voor mij mijn eerste kennismaking, jammer genoeg zag ik toch al enkele issues nog voor de start : er was nog plaats op het podium, toch geen goed teken voor dit monumentale stuk : geen enkele blazer verdubbeld, maar dit kan nog, de strijkerbezetting was een groter probleem : en die zat echt heel ver onder de gevraagde getalsterkte : oa slechts 8 cello's en 6 contrabassen : dit lukt echt niet, Shostakovich had ook uitdrukkelijk aangedrongen op een veel grotere bezetting, ook beetje ondankbaar voor de strijkers om het dan tegen al dat kopergeweld op te nemen, het is natuurlijk een dure productie in budgettaire moeilijke tijden, maar ik had eigenlijk liever 5 € meer betaald als dit een volledige bezetting kon geven
het was een zeer interessante en boeiende interpretatie, ik heb dit stuk vorig jaar door het Rotterdams in De Doelen gehoord en het waren twee totaal verschillende uitvoeringen, ik had een voorkeur voor het 1e en 4e deel door het Rotterdams, maar voor het 2e en het 3e deel verkies ik toch de Brussels-uitvoering
maar beginnen bij het begin : het 1e deel was goed gebracht, met een mooi duet tussen de 1e fagot en 1e hobo, die een heel indringende klank gaf : dus echt een passende klankkleur voor een oorlogssymfonie, de extra kopers zaten aan de andere kant van het podium wat een prachtig stereo-effect gaf in het "Bolero" gedeelte, de kopers hebben me een beetje dubbel gevoel gegeven : zeer intens en (met dank aan de dirigent natuurlijk) prachtige nuances gehoord waarin de verschillende koperpupiters elkaar de nodige ruimte gaven om even op de voorgrond te treden : ik vond het zeer geslaagd, maar ik miste wel een beetje die super zuivere klank die ik onlangs door de kopers van Bamberger wel had gehoord, maar ergens moet je realistisch zijn, dit mag je niet verwachten, alhoewel Brussels bij "op de top" in Eine Alpensinfonie wel in de buurt kwam, dus ze kunnen het wel
het slagwerk mocht voor mij nog iets intenser : een bombardement nabootsen is net niet gelukt, hier had ik een aanzet tot kippenvelmoment, in Rotterdam was het een volledig kippenvelmoment
het 2e deel kon echt boeien, er is altijd het gevaar om hier de aandacht wat te laten verslappen, maar dat is hier echt niet gebeurd, puik gedaan
over het 3e deel valt wel iets te schrijven het meest bizarre van de avond : prachtige dingen gehoord maar ook het deel met de meeste accidentjes, toen het kopergeweld op gang kwam zat het toch echt even fout, maar dat was gelukkig maar enkele maten, en het deed weinig afbreuk aan de uitvoering, dit deel was mooi opgebouwd door de dirigent : de spanningsboog was goed gemaakt, maar bij de inzet van de zware kopers is hij wel beginnen versnellen en daardoor haalde hij de diepgang er wat uit, ook even het gevoel gekregen van een ploegentijdrit in de Tour de France waarin de kopman op kop aan het sleuren is maar ondertussen zijn ploeg doet afhaken, soms ook wat onzekerheid in de inzetten daar, maar ondanks de piepkleine bezetting, heb ik toch zeer indringende strijkers gehoord in dit deel, en echt mooi gelijk! er was wel een storend element in het publiek die het nodig vond om telkens dan zeer luid te hijgen : zelfs de muzikanten hoorden het merkte ik
het 3e deel gaat bijna naadloos over in het 4e deel, de eerste pre-finale was al een finale waard, het orkest begon er echt zin in te krijgen, in dit deel echt een paar mooi uitgewerkte details gehoord en samenspel zat snor : er is een passage waarin de contrabassen een snaar een paar keer zwaar moeten aanslaan met de hand en dat was echt perfect getimed en met de ogen toe dacht ik dat ze toch op volle sterkte waren
in de echte finale mochten de brokken er nog iets meer van afvliegen voor mij maar de slotmaten waren dan terug subliem : ik had het niet verwacht dat hij nog zo een intensiteit ging opbouwen : was echt even een WAUW-gevoel, en natuurlijk fijn dat je met zo'n gevoel de symfonie kan afsluiten
het was mijn 4e live uitvoering, ik plaats die door het Rotterdams toch net een trapje hoger, maar deze was zeker een pak beter dan de uitvoering van De Munt, ergens heb ik toch een beetje de 8e Shos van het NOB in het achterhoofd die ik enkele weken geleden heb gehoord en daar was het solowerk toch consistenter > dit niet te negatief opvatten ik heb nu éénmaal al het één en het ander gehoord op klassiek gebied, en toch een kritische luisteraar geworden, echt puik gedaan en ik had het niet willen missen, het komt 15 mei op Klara : zeker luisteren zou ik zeggen
"op tijd beginnen" en "Flagey" zijn twee begrippen die niet echt matchen vrees ik, toch wel jammer voor de mensen die met het openbaar vervoer komen, ik had gelukkig mijn voorzorgen genomen en de auto in Liedekerke geplaatst
het was toch wel één van de concerten waar ik dit seizoen het meeste naar uitkeek, Brussels Philharmonic stond olv Giancarlo Guerrero, voor mij mijn eerste kennismaking, jammer genoeg zag ik toch al enkele issues nog voor de start : er was nog plaats op het podium, toch geen goed teken voor dit monumentale stuk : geen enkele blazer verdubbeld, maar dit kan nog, de strijkerbezetting was een groter probleem : en die zat echt heel ver onder de gevraagde getalsterkte : oa slechts 8 cello's en 6 contrabassen : dit lukt echt niet, Shostakovich had ook uitdrukkelijk aangedrongen op een veel grotere bezetting, ook beetje ondankbaar voor de strijkers om het dan tegen al dat kopergeweld op te nemen, het is natuurlijk een dure productie in budgettaire moeilijke tijden, maar ik had eigenlijk liever 5 € meer betaald als dit een volledige bezetting kon geven
het was een zeer interessante en boeiende interpretatie, ik heb dit stuk vorig jaar door het Rotterdams in De Doelen gehoord en het waren twee totaal verschillende uitvoeringen, ik had een voorkeur voor het 1e en 4e deel door het Rotterdams, maar voor het 2e en het 3e deel verkies ik toch de Brussels-uitvoering
maar beginnen bij het begin : het 1e deel was goed gebracht, met een mooi duet tussen de 1e fagot en 1e hobo, die een heel indringende klank gaf : dus echt een passende klankkleur voor een oorlogssymfonie, de extra kopers zaten aan de andere kant van het podium wat een prachtig stereo-effect gaf in het "Bolero" gedeelte, de kopers hebben me een beetje dubbel gevoel gegeven : zeer intens en (met dank aan de dirigent natuurlijk) prachtige nuances gehoord waarin de verschillende koperpupiters elkaar de nodige ruimte gaven om even op de voorgrond te treden : ik vond het zeer geslaagd, maar ik miste wel een beetje die super zuivere klank die ik onlangs door de kopers van Bamberger wel had gehoord, maar ergens moet je realistisch zijn, dit mag je niet verwachten, alhoewel Brussels bij "op de top" in Eine Alpensinfonie wel in de buurt kwam, dus ze kunnen het wel
het slagwerk mocht voor mij nog iets intenser : een bombardement nabootsen is net niet gelukt, hier had ik een aanzet tot kippenvelmoment, in Rotterdam was het een volledig kippenvelmoment het 2e deel kon echt boeien, er is altijd het gevaar om hier de aandacht wat te laten verslappen, maar dat is hier echt niet gebeurd, puik gedaan
over het 3e deel valt wel iets te schrijven
het meest bizarre van de avond : prachtige dingen gehoord maar ook het deel met de meeste accidentjes, toen het kopergeweld op gang kwam zat het toch echt even fout, maar dat was gelukkig maar enkele maten, en het deed weinig afbreuk aan de uitvoering, dit deel was mooi opgebouwd door de dirigent : de spanningsboog was goed gemaakt, maar bij de inzet van de zware kopers is hij wel beginnen versnellen en daardoor haalde hij de diepgang er wat uit, ook even het gevoel gekregen van een ploegentijdrit in de Tour de France waarin de kopman op kop aan het sleuren is maar ondertussen zijn ploeg doet afhaken, soms ook wat onzekerheid in de inzetten daar, maar ondanks de piepkleine bezetting, heb ik toch zeer indringende strijkers gehoord in dit deel, en echt mooi gelijk! er was wel een storend element in het publiek die het nodig vond om telkens dan zeer luid te hijgen : zelfs de muzikanten hoorden het merkte ikhet 3e deel gaat bijna naadloos over in het 4e deel, de eerste pre-finale was al een finale waard, het orkest begon er echt zin in te krijgen, in dit deel echt een paar mooi uitgewerkte details gehoord en samenspel zat snor : er is een passage waarin de contrabassen een snaar een paar keer zwaar moeten aanslaan met de hand en dat was echt perfect getimed en met de ogen toe dacht ik dat ze toch op volle sterkte waren
in de echte finale mochten de brokken er nog iets meer van afvliegen voor mij
maar de slotmaten waren dan terug subliem : ik had het niet verwacht dat hij nog zo een intensiteit ging opbouwen : was echt even een WAUW-gevoel, en natuurlijk fijn dat je met zo'n gevoel de symfonie kan afsluitenhet was mijn 4e live uitvoering, ik plaats die door het Rotterdams toch net een trapje hoger, maar deze was zeker een pak beter dan de uitvoering van De Munt, ergens heb ik toch een beetje de 8e Shos van het NOB in het achterhoofd die ik enkele weken geleden heb gehoord en daar was het solowerk toch consistenter > dit niet te negatief opvatten
ik heb nu éénmaal al het één en het ander gehoord op klassiek gebied, en toch een kritische luisteraar geworden, echt puik gedaan en ik had het niet willen missen, het komt 15 mei op Klara : zeker luisteren zou ik zeggen
